Een paar dagen naar een hotel in Bergen van 10-03 t/m 14-03-2024

Mijn Schoonzusje en ik zijn gewend om in de eerste helft van de maand maart een hotelarrangement te boeken omdat zij dan jarig is. Vroeger toen mijn man nog leefde deden we dit ook al maar dan gingen we altijd naar Zuid-Limburg. Deze keer hadden we gekozen voor Bergen in Noord-Holland.

Bergen is van origine een kunstenaarsdorp. De ligging van het dorp, omringd door bos, duin en zee, inspireerde veel schilders, schrijvers en architecten. Het centrum van Bergen, met als centraal middelpunt de eeuwenoude ruïnekerk, ademt gezelligheid uit. Met originele winkeltjes, kleine boetiekjes en gezellige terrasjes is het er heerlijk vertoeven. Er is altijd wat te beleven.

Het weer was niet top toen we vertrokken en voordat we de afsluitdijk overgingen gingen we eerst nog koffie drinken in een restaurant. Ik moet zeggen dat ik de route over de afsluitdijk nooit zo leuk vind maar het is wel de kortste route.

Na een voorspoedige reis kwamen we in het hotel aan. Gelukkig hadden we een parkeerplaats gereserveerd want in de buurt van het hotel waren nauwelijks parkeerplaatsen en het was overal betaald parkeren. Omdat het een arrangement was waar het eten bij in zat hoefden we niet op zoek naar een restaurant voor het diner. 

's Avonds bestond er de gelegenheid om mee te gaan met een kleine rondwandeling door het plaatsje en werd ons het een en ander over Bergen verteld. Belangrijk voor Bergen is de Ruïnekerk.

De Ruïnekerk is gebouwd in de 15e eeuw en verwoest in 1574 tijdens de Tachtigjarige Oorlog. Vreemd genoeg werd alleen het koor herbouwd. De rest bleef tot op de dag van vandaag een ruïne.

Ik moet zeggen dat de Ruïnekerk er in het donker sprookjesachtig uitzag. Ik heb verder tijdens de wandeling geen foto's gemaakt omdat ik met mijn stokken liep wantt de straatstenen lagen niet overal even gelijk. 

Hieronder een foto van de Ruïnekerk bij dag die ik van internet gehaald heb.

Voor de dagen dat we in Bergen waren hadden we twee dingen op ons programma staan een bezoek aan Museum BroekerVeiling in Broek op Langedijk en een bezoek aan de kat Gijs de Koning van de Haltestraat in Zandvoort die ik volg op facebook.

Op maandag regende het nogal en gingen we naar Egmond waar we wat winkeltjes bezochten en de tijd doodde op terrassen. 

De dag erop was mijn schoonzusje jarig en ik wilde haar de kadootjes bij het ontbijt in de eetzaal geven maar dat had ze toch liever niet😊😊😊

Die dag gingen we naar de BroekerVeiling ik was daar al eens eerder geweest maar zo lang gelden dat ik me er niet veel meer van herinnerde.

De Broeker veiling is een voormalige veiling en sinds 1976 onder de naam Museum BroekerVeiling een museum in Broek op Langedijk. Het was wereldwijd de eerste doorvaargroenteveiling en de eerste veiling waar tuinbouwproducten werden geveild volgens de afslagmethode.

De veiling ontstond op 29 juli 1887. De veiling verhandelde voornamelijk kool dat per schip naar onder meer Amsterdam getransporteerd werd. De veiling vond plaats in de open lucht. Er werd een steiger en een vaargeul toegevoegd waardoor de veiling ordentelijker kon verlopen. De steiger werd later ook overdekt.

In 1912 werd het oude veilinggebouw vervangen en werd boven het water op houten palen gebouwd waardoor de tuinders met hun schuiten beladen met groenten, door de afmijnzaal (veilingzaal) konden varen. Het werd daarom ook wel een doorvaarveiling genoemd. In de afmijnzaal werd de eerder aangekochte mechanische veilingklok uit 1903 boven de doorvaart geplaatst. Deze klok kan gestopt worden via knoppen bij de zitplaatsen voor opkopers. Veilingen verliepen per bootlading. De volgorde van de boten kwam met loting tot stand. Na sluiting werd het gebouw in 1973 gekocht door de gemeente met als doel er een monument van te maken en sinds 1976 staat het veilinggebouw op de rijksmonumentenlijst.

We begonnen er met koffie en gebak want dat hoort tenslotte bij een verjaardag. Daarna gingen we de lighallen bekijken met allerlei soorten scheepjes, werktuigen en infopanelen.

Ook zat er een rondvaart bij in door "Het Rijk van de Duizend Eilanden". Waar komt die naam vandaan?

Het is de naam voor de meer dan vijftienduizend akkers op kleine eilandjes die zijn aangelegd rond de Noord-Hollandse dorpen Broek op Langedijk, Zuid- en Noord-Scharwoude. Oorspronkelijk zijn ze aangelegd tijdens de varkenspest in de dertiende eeuw om de dieren in quarantaine te zetten op kleine eilandjes. De vruchtbare grond die overbleef bij het maken van de sloten werd gebruikt om het land op te hogen. De verhoging van de vruchtbaarheid was een belangrijke reden om dit eilandenrijk te creëren. Elk eiland heeft zelfs een aparte naam. Het gebied is tegenwoordig opgedeeld in twee delen. De ene helft van de grond is teruggegeven aan de natuur en de andere helft bestaat uit eilanden waarop zo’n 500 vrijstaande woningen staan. 

We hadden een schipper/gids die heel veel vertelde en omdat het nog niet zo druk was duurde de rondvaart een stuk langer dan normaal. Leuk hoor!

Hierna gingen we maar de afmijnzaal hier werd een veiling gehouden met producten op een  tuindersschuit zodat we konden ervaren hoe het vroeger ging toen de tuinders daar hun kool lieten veilen. Kleine porties fruit en groente konden tegen de in de veiling tot stand gekomen prijs door de snelste bieder meegenomen worden.

Ik probeerde ook regelmatig op iets te bieden of ik wilde het te koop hebben en werd het doorgedraaid of en ander was me voor. Daarom dacht ik bij een zak rode kool met appel ik druk gewoon en wacht niet te lang en jawel ik had het.

Ik moet zeggen dat ik het een leuk museum vond waar je best enige tijd kunt doorbrengen. We besloten tenslotte naar Bergen aan Zee te gaan en daar iets te gaan drinken in een strandpaviljoen.

's Avonds na het diner kon er bingo gespeeld worden in het hotel en was er een proeverij van kazen en bier. Een deel deel van de opbrengst ging naar goede doelen. 

Ik won een prijsje met de bingo en kocht 2 kaasjes en kreeg er ook nog twee van mijn schoonzusje. Het was een heel gezellige dag geweest en de volgende dag gingen we dus de Kat Gijs in Zandvoort bezoeken. We hadden ook wat lekkere kattensnoepjes voor hem bij ons. We hoopten natuurlijk dat hij thuis zou zijn want dat weet je met een kat nooit. Maar nadat we de auto vlakbij de winkel van zijn vrouwtje hadden geparkeerd zag ik hem al in zijn mand op de toonbank liggen. 

In het winkeltje waren mooie dingen te koop en zowel mijn schoonzusje als ik kochten er iets. Na een poosje met zijn vrouwtje gepraat te hebben gingen we Zandvoort in en zochten we ook iets op waar we gezellig koffie konden drinken. 's Avonds hadden we ons afscheidsdiner in een ander hotel van de eigenaar. Ik moet zeggen dat het eten daar een verrassing was met een heerlijke amuse en een heerlijk tussengerechtje. Het was niet zover van het hotel waar we logeerden maar we werden toch met een auto opgehaald. 

De dag erop was al de dag dat we weer naar huis moesten en die dag was het juist prachtig zonnig weer. We gingen die dag bij mijn zusje in Amstelveen aan om een hometrainer op te halen die zij niet meer gebruikte omdat zijn minder ruimte heeft dan ik in huis. Zij had die hometrainer gekocht om te trainen na haar knieoperatie. Ik ben wel blij met de hometrainer en hij staat voorlopig in mijn huiskamer zodat ik er tijdens het TV kijken op kan.

Natuurlijk gingen we over de ons geliefde Veluwe terug. Ook brachten we nog een bezoek aan een modewinkel waar ik graag kleding koop. Ik had kortingsbonnen en ik slaagde er voor een mooi zomer shirtje. Zoals altijd sloten we ons uitje af met een diner in ons geliefde buffet restaurant. Als ik met mijn man met de caravan op de Veluwe stond gingen we daar ook graag heen.

Het waren weer geslaagde dagen en we hebben zelfs al een arrangement geboekt voor in het najaar maar dan wel weer ergens anders heen.

Het weer was niet echt top maar dat heeft de pret niet gedrukt.

Ik heb deze keer maar weinig foto's gemaakt en ze zijn ook allemaal met mijn smartphone gemaakt.

Twee weken met vakantie naar het Kaapverdische eiland Sal (van 02-02 t/m 17-02-2024)

Ook dit jaar gingen mijn zusje, een vriendin en ik naar Kaapverdië voor een zonvakantie. Vorig jaar waren we op het eiland Boa Vista maar nu was er gekozen voor het meer toeristische eiland Sal.

Sal (of Ilha do Sal, Portugees voor “zouteiland”) is een van de eilanden van Kaapverdië. Het eiland heeft een vrij vlak landschap en weinig vegetatie. Toch zijn er ook enkele door vulkanische activiteit ontstane bergen en is in de omgeving van Espargos landbouw van enkele gewassen mogelijk. Er heerst een erg droog steppeklimaat. Er groeien vooral veel lage struiken en grassen met name langs droge rivierbeddingen, waarbij de gewassen hun water ondergronds betrekken. De belangrijkste inkomstenbron is het toerisme. Daarnaast is er zoutwinning en visserij.

Aangezien we 's morgens al om 7 uur 15 zouden gaan vliegen moest ik al vroeg uit het hoge Noorden vertrekken. Mijn schoonzusje was zo lief om me naar Schiphol te brengen.

We vonden het wel even vreemd dat er als bestemming Dakar in Senegal op het infobord bij de gate stond maar het bleek dat we daar een tussenlanding zouden maken en dat hield dus in dat de vliegreis ruim een uur meer bedroeg. 

Na een voorspoedig reis kwamen we aan in ons resort in Santa Maria waar we wel eerst onze weg moesten zoeken op het enorme resort. Het zag er allemaal mooi en verzorgd uit.

Globaal beschrijf ik wat we de twee weken deden. Natuurlijk gingen we naar het stadje Santa Maria waar we lopend heen gingen. Op ons lijstje stond de pier waar zich dagelijks de lokale vismarkt bevindt en een begraafplaats die we wilden bezoeken (we vinden het alle drie interessant om te zien hoe b.v. de grafzerken er in andere landen uitzien)

We kwamen langs een school waar de kinderen buiten aan het spelen waren

In de kerk stak ik zoals gewoonlijk een kaarsje aan

Nadat we op de pier hadden rondgekeken waar het zowel met toeristen als met de plaatselijke bevolking druk was hadden we toch wel zin gekregen om iets te drinken want het was wel wennen aan de warmte.

We hadden besloten om op de terugweg naar de begraafplaats te gaan. Het was intussen begin van de middag geworden en de temperatuur was aardig gestegen.

Wat ik wel ontroerend vond waren de luiermandjes die bij de graven van dood geboren baby's stonden. 

Op de terugweg besloten we toch maar een taxi terug naar het hotel te nemen want het was intussen bloedheet geworden. Trouwens voor de prijs hoefden we dat niet te laten (prijs €5,- enkele reis)

Deze vakantie was geen echte doe vakantie maar min of meer een relaxvakantie, lekker lezen op het strand of in de lobby en natuurlijk lekker eten.

Iedere morgen heerlijk uitgebreid ontbijten want de keuze was reuze bij het ontbijtbuffet. trouwens ook bij de lunch en het diner.

Het resort had ook vier themarestaurant waar voor je kon reserveren maar dat viel niet mee omdat daar heel veel animo voor was. Het lukte ons tenslotte wel om in het steakrestaurant te reserveren.

Natuurlijk deden we ook enkele excursies. Een er van was de ansichtkaarten dagtocht. Je ziet dan de highlights van het eiland. We bezochten de kusten van Kite Beach en Murdeira Bay. Sal wordt door heel veel kit surfers bezocht omdat het daar door de wind die er altijd heerst prima weer is om te kitesurfen.  

Ook brachten we een bezoek aan de botanische tuin van Viveiro

De tuin herbergt een breed scala aan planten en dieren, waaronder parkieten, pauwen, eenden, ezels, apen, geiten en schildpadden. Veel van de dieren in de tuin zijn gered en leven nu in dit veilige en liefdevolle toevluchtsoord. De tuin is ook een plaats van milieubewustzijn, met veel initiatieven gericht op het bevorderen van recycling en de zorg voor het milieu.

De volgende stop was het charmante vissersdorpje Palmeira met zijn kleurrijke huizen. Het is hier minder toeristisch waardoor je het echte Kaapverdië  meer ervaart.

We gingen een soort souvenirwinkeltje binnen en kregen hier een lokaal drankje te drinken. Onze volgende bestemming zou Buracona zijn. Wat beter bekend is als het Blauwe Oog. Het Blauwe Oog is een grote opening in een grot waar je, als het zonlicht op het juiste punt schijnt, een mooi “blauw oog” kunt zien. Door een natuurlijke tunnel komt er zeewater in de grot.

Hierna gingen we voor de lunch naar een restaurant in de hoofdstad van Sal, Espargos genaamd. De weg erheen door de woestijn was niet al te best En de gids vertelde dat als we geluk hadden we waarschijnlijk een fata morgana (terra boa) zouden kunnen zien. En we zagen hem! Natuurlijk is het een wazige foto want je zet iets op de foto wat er  in werkelijkheid niet is.

De lunch in een lokaal restaurant was heerlijk. Vervolgens gingen we naar Pedra Lume, Kaapverdische eigen Dode Zee. Natuurlijk gingen wij hier ook in. Zwemmen ging natuurlijk niet maar drijven wel. Het is een heel bijzondere ervaring, zeker als je je realiseert dat je eigenlijk in een hele grote krater van een voormalige vulkaan drijft.

De gezellige dag werd afgesloten met een drankje bij een Beach club. Ik moet zeggen dat we ook een hele goede gids hadden die ons heel veel over het eiland vertelde.

We besloten ook weer eens een dag naar het centrum van Santa Maria te gaan. We hadden gelezen dat er een mooi markthal was en die wilden we natuurlijk zien. We besloten een taxi te nemen en die zette ons vlak voor de markthal af.

Het is voornamelijk een groentemarkt maar er zitten ook kleermakers en schoenmakers in.

Santa Maria is een kleurrijk plaatsje. Veel muren zijn vrolijk beschilderd.

Toen we naar de hoofdstraat liepen hoorden we opeens vrolijke muziek en toen we dichterbij kwamen bleek het een carnavalsoptocht te zijn.

Later gingen de deelnemers van de optocht eten bij het plein bij de kerk en wij zochten een terrasje op waar we iets konden drinken. 

In de loop van de volgende week gingen Herma en Mine een tocht doen op een Fat Bike. Ik ging niet mee want het leek mij niet vertrouwd: slechte wegen en over het strand. Zij hadden er erg van genoten maar ze vertelden bij terugkeer dat er een vrouw 2x en een vrouw 1x gevallen was. Dat zou mij ook vast zijn overkomen. Zij hadden erg van de tocht  genoten zeiden ze.

Ondanks dat het een relaxvakantie was verveelden we ons geen moment. 

We besloten ook om op een avond naar Santa Maria te gaan natuurlijk ook weer met een taxi.

Iedere keer als we in het centrum van Santa Maria waren gingen we aan bij de ijssalon. Mine had deze al weken van tevoren opgezocht op internet. Er was afgesproken dat ik hun steeds op een ijsje moest trakteren als we daar waren dus dat deed ik dan ook iedere keer braaf.

Op een middag hoorden we vrolijke muziek op ons resort een hier kwam ook een carnavalsoptocht aan.

Zien jullie op die middelste bovenste foto die angstige toerist staan? Nu dat ben ik. Ik was bang dat ik de vlaggenstok in mijn gezicht zou krijgen, ha,ha.

We genoten van de zon en de heerlijke temperatuur (iedere dag 28 graden) maar de hoge luchtvochtigheid was niet zo goed voor mijn spieren en gewrichten.

Ook hadden we geboekt voor een diner bij zonsondergang. Dit was op een soort piratenschip wat op het strand lag. 

Het was net als vorig jaar in Boa Vista dat we de zon weer niet echt in de zee zagen zakken maar ondanks dat was het een gezellige avond met lekker eten. Er werden dansen opgevoerd door een lokale danser en  een lokale danseres die er goed de sfeer in wisten te brengen. 

Helaas zat onze vakantie hierna na een dag erop maar aan alles komt een einde.

Het was wel jammer dat mijn zusje de laatste dag niet fit was en de hele dag op bed bleef.

Gelukkig was ze de andere dag, de dag van de terugreis, weer kiplekker.

De terugreis verliep voorspoedig en we hadden nu ook geen tussenlanding wat een stuk in tijd scheelde. We kwamen zelfs bijna een uur voor de verwachte aankomsttijd op Schiphol aan. 

Mijn schoonzusje was weer zo lief om me van Schiphol op te halen, bedankt hiervoor.

Mine en Herma bedankt dat ik met jullie mee mocht op vakantie. Ik heb er heel erg van genoten.

(de meeste foto's zijn door Mine met haar smartphone genomen)