Rode Kruis bloesemtocht Geldermalsen 22-04-2017

Afgelopen zaterdag werd de Rode Kruis bloesemtocht voor de 25ste keer georganiseerd. Alle drie mijn wandelmaatjes hadden al maanden terug afgesproken dat we deze met elkaar zouden gaan wandelen. Heleen kon ook nu weer via Volvo, omdat ze Volvo rijdt, aan speciale kaarten komen waarmee we ook vlakbij de startlocatie een gereserveerde parkeerplaats hebben en toegang op het genodigden terras. Omdat Geldermalsen nu niet direct voor ons naast de deur ligt ging om 4 uur 45 de wekker al. Ik werd namelijk om 6 uur al opgepikt bij de carpoolplaats in Zuidbroek.


Voordat we naar de veilinghal gingen waar de startlocatie was moest Heleen nog even van schoenen wisselen omdat ze niet met haar wandelschoenen autorijdt.
We begonnen eerst met een kop koffie en nog even een foto voor een affiche van de Volvo V 90 want we wilden wel reclame maken voor een van de sponsoren van de Bloesemtocht. Hierna begonnen we aan onze tocht van 25 km. Zoals voorgaande jaar werd dit ook weer de Westroute want deze heeft alleen de afstand van 25 km.




Onze route liep langs de oevers van de Linge, door boomgaarden, over dijken en soms over terreinen die alleen voor de bloesemtocht waren opengesteld.




We zagen bij sommige fruitbomen vlak bij de stam  champignons groeien. Ik weet eigenlijk niet hoe dit komt of zou het komen door champost (compost van champignons) wat soms weleens gebruik wordt bij de fruitteelt?




We genoten van de prachtige omgevingen hoewel we de route al vaker gewandeld hadden maar het blijft daar mooi om te wandelen.



Bij de 25 km route is er altijd gelegenheid om wel 14 keer een rust te pakken maar dat deden we natuurlijk niet.
Bij Post Kievit vroeg Heleen zich even af hoe ze de rivier de Linge over moest, was een van tijdelijke bruggen die de genie speciale voor deze tocht over de Linge slaat misschien al weggehaald?
Nee natuurlijk niet, de brug lag even verder op!




Gelukkig was dit jaar de dijk alleen maar wat stijl en niet glad. Janny bood me een helpende hand bij het stijgen en dalen.



We genoten van al het moois wat we onderweg zagen en hadden bedacht om bij De Notenboom in Beesd een rust te nemen. We hadden er dan ruim 8 km opzitten.






Aangezien ze daar vorig jaar wat waterig appelgebak hadden hadden we zelf iets voor bij de koffie meegenomen. Hoewel het appelgebak er dit jaar wel heel lekker uitzag namen we toch de meegebrachte stroopwafels.



Na een korte rust vervolgden we onze tocht weer. We zagen de toren van Beesd al in de verte.
De St. Pieterskerk of Petruskerk in Beesd is een Nederlands-hervormde kerk met een opvallende, onvoltooide toren. De onderbouw van de toren dateert van omstreeks 1500, de tweede geleding is waarschijnlijk ca. vijftig jaar jonger. De toren werd als vluchtplaats gebruikt wanneer de rivier de Linge buiten haar oevers trad.
Het kerkgebouw kwam omstreeks 1825 tot stand door ingrijpende verbouwingen van een middeleeuwse hallenkerk.
De kerk is nu in gebruik bij de Protestantse Gemeente Beesd. Zowel de toren als de kerk hebben de status van rijksmonument.
bron: internet



We kwamen langs het  Uilen- en dierenpark De Paay. Hier wonen allerlei dieren, zoals kamelen, stokstaartjes, kraanvogels en stekelvarkens.
Wij zien alleen kamelen en uilen maar wij komen dan ook niet door het park.






We kwamen in de buurt van restaurant Rust Wat waar ook een rust was. Heleen had aangegeven dat ze daar wel even iets wilde eten. We namen er allemaal een kop tomaten soep die echt heel goed van smaak was. Inmiddels hadden we de helft van onze tocht afgelegd. Opeens kwam er ons wel een bijzonder dier tegemoet en ik nadat ik er mee op de foto geweest was zeiden mijn wandelmaatjes dat ik € 0,50 in de snavel had moeten gooien als ik er mee op de foto wilde. Eerst geloofde ik hen, ze zeiden dat er een papiertje met die tekst erop op hem stond.


We gingen bij  Rhenoy de Linge over en weer terug naar Geldermalsen. Intussen kwam er wel een hele donkere lucht aan en we waren even bang dat we een bui zouden krijgen maar gelukkig waaide de donkere lucht over.



Nu zagen we Beesd aan de overkant van de Linge liggen. Gelukkig hoefden wij niet naar Praag, Hanoi, Praag of een van de andere steden die op de wegwijzer stond.




Nu liepen we op de rust post Frutera aan en hier zouden we ook een korte rust houden. Het werd tijd voor wat krachtvoer. Bij iedere rustpost is er altijd muziek en dit was hier dan ook zo.




Al snel gingen we weer verder. Het leek erop dat het koolzaad hier al meer in bloei staat dan bij ons in het Hoge Noorden.



Als we ruim 4 km gewandeld hebben komen we weer bij post Kievit aan en ik word zo als altijd weer geholpen door mijn wandelmaatjes hoewel het er echt niet glad was dit jaar.





Niet alleen bij de rustposten was er muziek ook sommige particulieren hadden muziek aanstaan en deze mijnheer speelde voor de wandelaars accordeon.


We gingen nog door het plaatsje Deil en Heleen had al lang 26,2 km (wat de totale afstand zou zijn) op haar GPS horloge staan maar we waren er nog niet en het duurde dan ook nog wel even voordat we brug 0 van het begin van de tocht zagen met de gebouwen van de veiling. Niet veel later passeerden we het orkest wat bij de finish stond te spelen. 




We meldden ons af en namen onze beloningen in ontvangst. Karin en Heleen een pin met nummer 3 erop, Janny een pin met nummer 4 en ik een medaille omdat het de vijfde keer was dat ik deze tocht liep. We drinken nog wat voordat we weer richting het noorden vertrekken.



Ook kochten we nog aardbeien om mee naar huis te nemen. Vorig jaar deden we dit ook en ze waren toen heerlijk.



Ook dit jaar gingen we bij restaurant van der Valk in Spier wat eten. Een gezellige afsluiting van hele leuke wandeldag. Janny nam als dessert een sorbet en ik vond het zo sneu als zij alleen achter zo'n grote sorbet zou zitten dus bestelde ik er ook maar één. Karin en Heleen waren iets bescheidener en bestelde iets kleiners als nagerecht.



Het was weer erg gezellig om deze tocht met zijn vieren te doen. Ik trof het weer dat er helpende handen voor mij waren om mij bij de dijk, bij post Kievit, omhoog en omlaag te helpen.
Ook dank aan Heleen die de foto's voor me maakte. De afstand die we gelopen hadden volgens de gps van Heleen 29 km.