Extra lang weekend Limburg 21 t/m 25 april 2016

Ieder jaar gaan manlief, mijn schoonzusje en ik in het voorjaar naar Valkenburg. Ook nu gaan we hier weer voor een bourgondisch weekend heen. De weersverwachting is voor dit weekend niet optimaal maar in de omgeving van Valkenburg is er genoeg te zien en te beleven. Ook komt het goed uit dat we weer min of meer langs het LoopCentrum in Horst aan de Maas komen want ik wil er nog wel een paar nieuwe wandelschoenen bij hebben. Bij meerdaagse tochten loop ik de ene dag op het ene paar en de andere dag op het andere. In de winkel wordt me gevraagd of de schoenen die ik er vorig jaar gekocht heb goed bevallen. Nu ze bevallen me uitstekend alleen vind ik dat de hak wel erg snel versleten is en ik er graag nieuwe zolen ondergezet zou wil hebben. Wanneer de verkoper de schoenen bekijkt zegt hij dat dit nog niet zo erg zou mogen zijn en er komen nieuwe zolen onder wat nog garantie is. Nu dat is een echte meevaller want daar had ik helemaal niet opgerekend.


Ondanks dat de hakken van mijn Hanwag schoenen snel versleten zijn ga ik toch weer voor schoenen van dit merk.
Wanneer de koop gedaan is, ik krijg er ook nog een paar Falke sokken bij, gaan we op weg naar Valkenburg.
Valkenburg waar het altijd druk is met toeristen en waar er altijd mensen op de terrasjes zitten. Ook wij gaan naar het centrum van Valkenburg nadat we ingecheckt zijn bij het hotel.





Ieder jaar als we er komen zien we dat er weer steeds meer veranderd is. Deze keer vallen me de muurschilderingen "Teekens aan de wand" me voor het eerst op. 



Er schijnen inmiddels al 18 van deze muurschilderingen te zijn. Vroeger werd er veel reclame in Valkenburg gemaakt omdat er hier al heel vroeg toeristen kwamen en daarom was hier veel gevelreclame wat verdween toen de neonreclame zijn intrede deed voor meer info 
(jammer dat ik thuis pas zag dat er zoveel schilderingen zijn maar dat is dan een mooie wandelroute voor volgend jaar) Natuurlijk pikten we ook een terrasje en zochten 's avonds een gezellig restaurant uit om te eten.


Gelukkig is het vandaag mooi weer want het rijden van de Mergelland route staat voor vandaag op het programma. We verwachten wel wat bloesem onderweg te zien want daar is het immers de tijd voor.



In Limburg zie je overal bidkapelletjes onderweg en ik vind het altijd leuk om er een kijkje te nemen hoewel ik voor bovenstaande wel een heuveltje op moest en door hoog gras moest banjeren.




De Mingersborg kapel Deze kapel dateert uit 1939, getuige het jaartal in de voorgevel. De kapel is gebouwd met Kunradersteen. De rondboog biedt een ruime toegang. In de gevel is een blauwe ster, symbool voor de Sterre der Zee, aangebracht. De kapel heeft een apart, gebogen dak. De kapel is van binnen wit geschilderd. Op een bakstenen altaar staat in een pseudo-nis een Mariabeeld met Kind.
Tegenover de kapel ligt de  De Bernardushoeve, een dubbele carréhoeve opgetrokken uit Kunradersteen en veldbrandbaksteen waarin thans een restaurant gevestigd is. Inmiddels hebben we wel zin in koffie en besluiten we daar koffiestop te houden met natuurlijk een stuk vlaai erbij want we zijn immers in Limburg. In het toilet van het restaurant kijk je je ogen uit want dit hangt vol met spreuken op tegeltjes.




Onze route voert ons door allerlei dorpjes en we hebben regelmatig prachtige vergezichten om dat het er zo heuvelachtig is. Opeens zie ik zomaar in een dorp een soort bron en natuurlijk wil ik hier even een kijkje nemen. Het is de Catharinebron -in de volksmond de Kaanjel- het is een van de vele kalkrijke bronnen in het stroomgebied van de Vliekerwaterlossing.
Regenwater dat in de bodem op ondoordringbare kleilagen stuit, komt hier aan de oppervlakte met een constante stroom van 2 liter per seconde. Omwonenden gebruikten al rond 1920 een halfronde buis (een kaanjel, vandaar de naam) om het bronwater naar emmers, melkbussen en vaten op de boerenkar te leiden. Door de jaren heen raakte de Kaanjel in verval.
In 2011 restaureerden Waterschap Roer en Overmaas en de gemeente Meerssen de waterbron in overleg met Buurtnetwerk Ulestraten en Bronwerkgroep de Kaanjel. Dit brongebied vormt een unieke en kwetsbare waterbiotoop met soorten die hoge eisen stellen aan hun leefomgeving: natuurlijk bronwater is beschaduwd, koud en voedselarm en de bodem bevat zand, grind en stenen, mos, takjes, blad en hout.
bron:internet



We komen in de buurt van Borgharen en zien natuurlijk de sluis en we zien hoe het water er met kracht door de rivier spoelt.


Ondanks dat de weersverwachting niet zo goed was was het een prima dag om een autoroute te rijden want we hebben geen drup regen gehad.
De volgende dag is het weer wat somberder maar ook nu hebben we een auto route op ons programma staan. We gaan naar Monschau en Abtei Mariawald in Duitsland. 


Monschau is een plaats in het noorden van de Eifel in Duitsland niet ver van de grens met Nederland en België Monschau. We hebben al vaker Monschau bezocht wanneer we in Valkenburg waren. We vinden de glasblazerij altijd wel erg leuk om een bezoek te brengen. Hier kan men divers glaswerk bekijken dat tentoongesteld is. Ook kan er bekijken hoe op ambachtelijke wijze glas geblazen wordt. De meest uiteenlopende glaswerken worden er gemaakt  van drinkglazen, borden en vazen tot mooie kunstobjecten. Het is niet toegestaan om foto's te nemen van de glaswerken. Wanneer we het gebouw van glasblazerij binnen gaan staan er heel veel mooie kerststallen uitgestald die te koop zijn. Er staan hele mooie bij en met deze stallen vergeleken is mijn kerststalletje thuis niets.



Natuurlijk kijken we ook nog bij een demonstratie glasblazen. Ook hier mogen geen foto's gemaakt worden alleen de familie van de persoon die de glasblazer mee mag helpen.
Nadat we al het moois bewonderd hebben zetten we onze route voort naar de Abtei Mariawald.


De Abtei Mariawald in de Eifel is een klooster van de cisterciënzers van de strikte observantie, trappisten genaamd, in de buurt van Heimbach, Noordrijn-Westfalen. Het motto van de trappisten luidt: Luceat lux vestra (laat uw licht schijnen). Deze woorden zijn geïnspireerd op Mattheus 5 vers 16: Zo moet jullie licht schijnen voor de mensen, opdat ze jullie goede daden zien en eer bewijzen aan jullie Vader in de hemel.
Aan landbouw, ooit een belangrijke bezigheid van het klooster, wordt in Mariawald tegenwoordig niet meer gedaan. Vanaf 1 januari 2006 verpacht de abdij 100 hectare bos- en landbouwgrond aan het Nationaal Park Eifel, die het voornemen had de wisent er te herintroduceren.
De abdij bedruipt zich tegenwoordig voornamelijk met de exploitatie van een boekenwinkel, een likeurfabriek, een kloosterwinkel en een eet- en drinkgelegenheid. Bekende producten die de monniken zelf hebben ontwikkeld zijn een eigen erwtensoep, honing, chocolade, broodbeleg en pralines.
bron:internet



Wij zijn hier ook al vaker geweest en namen dan ook altijd de erwtensoep en dat doen we ook nu weer. Ook neem ik er een trappistenbier bij.
Het is iedere keer weer opvallend hoeveel mensen hier zijn, terwijl het toch min of meer wel wat afgelegen ligt.
De andere dag is het weer niet al te best maar daar hebben we niet veel last van want we hebben voor deze dag een brunch besproken. 
Natuurlijk wandelen we ook nog weer door Valkenburg.



Vlak bij ons hotel zien we tot onze grote schrik dat een heks een toch wel naar ongeluk gekregen heeft, ze heeft zich min of meer te pletter gevlogen tegen een boom.


Het weekend is weer omgevlogen vandaag gaan we weer op huis aan maar we gaan via België want manlief wil nog iets gaan ophalen in Minderhout. Het is wel jammer dat het vandaag erg veel regent want dat nodigt niet uit om ergens lang uit de auto te gaan.

Het was weer een super leuk weekend dat weer omgevlogen is. Voorlopig ga ik nog maar even niet op de weegschaal staan want zo'n bourgondisch weekend zorgt er vast wel voor dat de weegschaal een plus aangeeft.