Rode Kruis Bloesemtocht 16-04-2016 Geldermalsen

Vandaag moet ik al voor dag en dauw uit bed want ik word al om 6.00 uur door mijn wandelmaatjes opgehaald om naar Geldermalsen te gaan voor de Rode Kruis Bloesemtocht. Mijn wandelmaatjes voor vandaag zijn Heleen, Janny en Karin. Ik ga deze tocht voor de vierde keer lopen en deze keer gaan we er met de auto heen. Heleen kon via Volvo, omdat ze Volvo rijdt, aan speciale kaarten komen waarmee we ook vlakbij de startlocatie een gereserveerde parkeerplaats hebben en toegang op het genodigden terras. Op weg naar Geldermalsen hebben we regelmatig een bui maar als we van de parkeerplaats naar de startlocatie lopen is het droog.


Heerlijk dat we op het genodigden terras mogen want daar staan lekkere stoelen en daar drinken en eten we eerst nog wat voordat we aan onze tocht van 25 km beginnen. We lopen de westroute.


Direct heb ik wel in de gaten dat het een glibberige tocht op sommige plaatsen zal worden want de eerste brug is al wat glibberig. De Koninklijk Landmacht "slaat" voor deze dag bruggen over de Linge. Dit biedt de wandelaars een unieke wandeltocht die alleen op deze dag mogelijk is




Onze route loopt langs de oevers van de Linge, door boomgaarden, over dijken en terreinen die alleen voor de bloesemtocht zijn opengesteld.







Het valt niet mee om de dijk bij post Kievit over te gaan deze is nogal stijl en glad. Er wordt ook gewaarschuwd door leden van het Rode Kruis dat het glad is. Nu bij zo'n waarschuwing verstijf ik gelijk en ik ben dan ook blij dat mijn wandelmaatjes bij me zijn en me een helpende hand bieden.


Omdat deze post op 5 km ligt nemen we hier nog geen rust. Deze keer gaan we niet over de dijk langs de molen. Maar even verderop door een boomgaard.




Intussen wordt het tijd voor een rust en Janny haalt wat te drinken voor ons op. Heleen heeft deze keer lekkere boterkoek meegebracht. Het appelgebak, het wandelaars gebak, ziet er erg waterig uit waarschijnlijk komt dit uit de diepvries en we zijn dan ook blij dat Heleen voor iets lekkers bij de koffie gezorgd heeft. De bankjes bij de rustposten zijn erg laag en ik heb moeite om er op te gaan zitten maar nog meer moeite om er weer af te komen. gelukkig hijsen mijn wandelmaatjes me er weer vanaf. Ja ik word echt ouder, de heupen worden stijf!




Op de dijk komen we langs het  Uilen- en dierenpark De Paay. Hier wonen allerlei dieren, zoals kamelen, stokstaartjes, kraanvogels en stekelvarkens.
Wij zien alleen een kameel en uilen maar wij komen dan ook niet door het park.




Ook het ooievaarsnest heeft net als vorig jaar weer een ooievaarskoppel.


Er komt nu wel een hele donkere lucht aan en voordat we het weten valt de regen met bakken uit de lucht en zijn we genoodzaakt om onze regenponcho's aan te doen. gelukkig is de regen maar van korte duur en kunnen de poncho's weer uit.
Ik denk steeds dat er nog een zeer blubberige dijk moet komen en hier zie ik toch wel een beetje tegenop. Janny die toch wel lenig is is hier wel eens onderuit gegaan en toen was het lang niet zo blubberig als nu.
Op mijn opmerking dat het wel lang duurt voordat we die dijk krijgen wordt er door mijn wandelmaatjes gezegd dat er een routewijziging was en dat we die dijk niet over hoefden. Ik blij! Zag me daar al onderuit gaan.


Bij post Frutera nemen we een rust om wat te eten en als we zien dat daar broodjes kroket verkocht worden hebben we daar het wachten in de rij wel voor over.
Hier treedt als wij er zitten ook het 't Hemerts Visserkoor op.
Trouwens de muziek op de rustplaatsen maakt deze tocht ook altijd al heel gezellig.
Ook nu moeten mijn wandelmaatjes me weer van het lage bankje hijsen maar als ik eenmaal sta en weer een paar passen gedaan heb gaat het lopen weer redelijk goed.
We moeten nu nog 6 km en al snel wordt het pad weer glibberig maar zonder problemen komen we erover.


Weer moeten we de vrij steile dijk op die door de modder die de wandelaars er hebben achter gelaten nog gladder dan vanmorgen lijkt.
Janny en Karin duwen me naar boven.


Het naar beneden gaan is nog veel moeilijker maar zonder te vallen kom ik beneden.


Hierna nog 3 km naar de finish. Het wordt veel drukker op de route omdat er meerdere afstanden nu bij elkaar komen. Als we bij de finish komen kunnen wij ons ook afmelden bij de Volvo stand op het genodigden terras en onze beloning in ontvangst nemen. Heleen en Karin nummertje 2, Janny nummertje 3 en ik nummertje 4. Hierna genieten we nog van een nazit. Regelmatig wordt het bakje met groentechips bijgevuld, trouwens ik had nog nooit van groentechips gehoord.


Voordat we naar de auto gaan haalt Karin haar wandelshirt op bij de stand van Via Vierdaagse (zij heeft zich hier ingeschreven om verzekerd te zijn van een startbewijs voor de 4daagse)
Natuurlijk showt zij ons het en wij kijken of ze de juiste maat heeft.


Bij de auto kleden wij ons om want we willen op de onderweg ergens iets gaan eten.

De keuze valt op een van der Valk restaurant want daar is meestal wel plaats en de bediening is er vlot.
Die sorbet smaakt me heerlijk


Het was een fijne tocht en gelukkig hadden we maar een korte bui met regen. Wat mij betreft mag Heleen een Volvo rijdster blijven want we hadden er veel voordeel bij. Sommige paden waren wel erg glibberig maar we zijn gelukkig op de been gebleven. Wanneer er geen routewijzigingen geweest zouden zijn was ik hier nog niet zo zeker van geweest want dan waren er zeker  hele stukken bij geweest die op karamelvla geleken zouden hebben. Gelukkig was er ook wel wat bloesem te zien maar het lopen langs de rivier de Linge is ook al mooi. Deze wandeltocht is er een die hoog op mijn lijstje blijft staan.



Vriendinnenwandeldag Wezuperbrug12-04-2016



Dit jaar wordt de Vriendinnenwandeldag al voor de dertiende keer georganiseerd.
De Vriendinnenwandeldag is natuurlijk een dag voor dames. Wandelen in de Drentse natuur en door pitoreske dorpjes. Ik heb deze tocht nog nooit gewandeld maar toen Heleen vroeg of ik mee wilde hoefde ik hier niet over na te denken. 
De dresscode van de Vriendinnenwandeldag is ook dit jaar weer roze. Dit heeft natuurlijk alles te maken met het gekozen goede doel.  De organisatie draagt namelijk weer € 1,50 per deelnemer af aan de Stichting Pink Ribbon.

Even voor acht uur halen Heleen en Karin me op.
De startlocatie is Molecaten Park Kuierpad in Wezuperbrug. Bij het inschrijfgeld zit ook een kop koffie of thee en een plak cake of koek voor de start.


Voordat we starten krijgen we eerst nog een rose lintje en een rose zonnebril. Karin helpt Heleen met het opspelden van haar lintje. Daarna laten we onze startkaart scannen en beginnen wij aan onze tocht van 20 km.


Bussen van het busmuseum uit Hoogezand zullen later de kortere afstanden halverwege de route afzetten en ook later ergens weer oppikken.


Al snel komen we langs een kunstwerk uit 2003 van Joost Barbiers.Le Pont Perdu. Een brug, die de andere oever nooit bereikt: een pont perdu.
Het kanaal waaraan Wezuperbrug ligt, werd gegraven in de tijd dat het vervenen van Zuidoost Drenthe in vol bedrijf was. Sinds er niemand in Nederland meer op een turfje zit te wachten, ligt het kanaal er verloren bij. In het Le plat pays zingt Jacques Brel over Le canal perdu en wie zijn Vlaanderen kent weet hoe desolaat een verlaten kanaal er daar in een opgedoekte industrie streek uit kan zien. Zo niet het Oranjekanaal bij Wezuperbrug. Hier veeleer de ontspannen schoonheid van het nutteloze. Een passende brug bij een verloren kanaal. Een brug, die de andere oever nooit bereikt: een pont perdu.  
bron: internet


 Ondanks dat we op de heenreis nogal regen hadden is het gelukkig droog. we moeten een aardig stuk over een schouwpad en daar is mijn tempo helemaal niet hoog want ik moet daar altijd er goed naar de grond kijken want ik verzwik mijn voet nogal makkelijk op zulke graspaden.


Het eerste stuk dat we lopen zien we niet veel andere wandelaars maar dat verandert als de 15 km erbij komt.
Deze keer is de ooievaar beter te zien dan bij onze tocht in Assen.


We lopen Aalden binnen een gaan daar door 125 jarige korenmolen Jantina Helling.


We komen door Oud Aalden, een oude esdorp dat volledig bestaat uit Saksische boerderijen en is aangewezen als beschermd dorpsgezicht.





We passeren de Oud Saksische Koffie- &Pannenkoekboerderij "t Hoes van Hol-An en we besluiten om hier een rust te nemen. Het gebakje Vriendinnetje lijkt ons wel wat. Maar helaas de bediening lijkt het daar niet aan te kunnen en na een poosje vertrekken we maar zonder dat we er iiets genomen hebben. Wel hebben we er gebruik kunnen maken van het toilet en dat is ook altijd wel belangrijk bij een wandeltocht van 20 km.



Als we buiten zijn vraagt Karin of we een appelkoek willen hebben nu die smaakt heerlijk en is nog veel goedkoper ook.

Aalden staat ook bekend om zijn kunstenaars en er kan ook overal een kijkje genomen worden.



We gaan nu richting Zweeloo en zien al snel het kerkje van Zweeloo. In de 19e eeuw schilderde Vincent van Gogh zijn beroemde schilderij "De herder en de schapen komen het dorp weer in"met op de achtergrond het 13e eeuwse kerkje.


In de kerk worden de wandelaars gezonde voeding aangeboden door TastyBasics. Ik neem een stukje gevulde pannenkoek en het smaakt best lekker.



In het dorp is ook een ruim 100 jaar oude smederij te bezichtigen die nog steeds in gebruik schijnt te zijn.



Toch kan ik me dit nauwelijks voorstellen als ik de chaos binnen zie.



We komen langs de  Meditatieboom, een beeld van hout van de kunstenaar Francois Geissmann.


Karin laat ons zien hoe je in Zen houding hier even zou kunnen mediteren maar wij wagen ons er niet aan. Ik omdat ik zeker niet zo lenig meer ben om zo op een steen te gaan zitten en zeker niet als ik al zoveel kilometers gelopen heb.

We beginnen nu aan onze laatste deel van de tocht. De tocht die ons op het eind over zandwegen en door bossen leidt.

Heleen in gesprek met twee bekenden van haar


We komen weer bij het startbureau waar we ons startbewijs weer laten scannen. Voordat we nog iets gaan drinken lopen we nog even over de lentefair op het Molecaten Park Kuierpad en bekijken we de diverse kraampjes.


Het was een hele leuke tocht. Ik heb weer erg genoten van het gezelschap van mijn wandelmaatjes. ook was het een mooie omgeving om te wandelen. Ondanks dat de weersverwachtingen niet al te best waren hebben we alleen regen gehad toen we naar Wezuperbrug reden.

De organisatie van de vriendinnenwandeldag heeft het mooi bedrag van €1500,- over kunnen maken naar de stichting Pink Ribbon.