Tocht om de Noord 26 en 27-09-2015


Hoewel dit jaar de Tocht om de Noord voor de tiende keer gehouden wordt doe ik voor de eerste keer mee. Vorig jaar had ik me er ook voor opgegeven maar moest ik het helaas door de problemen met mijn spieren afzeggen. Het tweedaagse wandelevenement is in een decennium uitgegroeid tot een feest voor iedereen die van wandelen houdt.
De Tocht om de Noord (TodN) gaat kriskras van West naar Oost en van Zuid naar Noord door de provincie Groningen en staat dit jaar in het teken van zintuig “horen”. Het thema is dit jaar “Laat je leiden door het geluid van Groningen”.

De rode draad van de wandeltocht is dit jaar het Groningse orgel, dat in de Middeleeuwen werd geïntroduceerd in vele kerken. Sinds die tijd zijn er allerlei soorten orgels verschenen.
De Tocht loopt dit jaar volgens de tweede regel van het Gronings volkslied: ‘van Drenthe tot aan ’t Wad”.
Het zal een muzikale ontdekkingstocht worden, waarin vijfduizend wandelaars kennismaken met de cultuur van Groningen met daarbij het orgel in de hoofdrol. De finish is dit jaar op zondag in de Der Aa-kerk midden in het centrum van Groningen met haar beroemde Schnitgerorgel.

De route voert grotendeels langs het Jacobspad, een pelgrimspad van Groningen tot aan het Spaanse Santiago de Compestella. Op zaterdag lopen de wandelaars die de 40 km lopen vanaf Uithuizen naar de stad. Op zondag lopen zij door de gemeente Noordenveld vanaf het zuiden naar opnieuw de stad.

Zaterdag 26-09-2015.
Manlief is zo vriendelijk om Heleen en mij naar Wirdum te brengen waar de start van de 25 km is. We hoeven dan niet met de bus van Groningen naar de startplaats. Vandaag zullen wij van Wirdum door de plaatjes Garrelsweer, Wittewierum, Woltersum, Ten Boer, Thesinge en Garmerwolde weer in Groningen komen.
Wij zijn al heel vroeg in Wirdum en gelukkig kunnen we al in het Dorpshuis want het is nog best fris als je gewoon stilstaat. 
Er is nog niemand van de organisatie om onze startkaart te scannen en ons van een Raaisbewais te voorzien.
Maar dan komt er toch iemand en worden onze startkaarten gescand en moeten we wachten tot 8.10 uur voordat we mogen starten.
Omdat in Groningen ook het geluid van aardbevingen hoort, en omdat deze zelfs ook in Wirdum wel gebeuren is hier ook steeds een gerommel te horen. Men kan zelfs op een "bevingstafel" het gevoel van een aardbeving voelen (helaas kwam ik hier thuis pas achter)
Heleen en ik zijn een van de eersten die starten en het grote genieten gaat beginnen. Al direct lopen we dwars door een paardenmelkerij, ik had eigenlijk nog nooit van een paardenmelkerij gehoord.
Even verderop krijgen we "muziekinstrumenten" in de hand gedrukt om mee te spelen met het lied:



Dit is de tocht om de Noord
Dit is de Toooooocht om de Noord
Dit is de Tocht
De Tocht
De Tocht
De Tocht
De Toooo-Hoooo-Hocht
Dit is de Tocht om de Noord



Bij het Dorpshuis in Garrelsweer leveren we onze "muziekinstrumenten" weer in.


Door het dorpshuis gaat het nu richting de Kloostermolen door een weiland en over een wandelpad. Intussen is het al zo warm geworden dat we onze jasjes al uittrekken.


Intussen zijn we in Wittewierum aangekomen waar we een kijkje in de kerk nemen.
De kerk is een brede zaalkerk met een rechtgesloten koor. De bouwstijl is duidelijk eclectisch. Zo bevat de voorgevel bijvoorbeeld een neoclassicistische deuromlijsting, spitsboogvensters met neogotische gietijzeren tracéringen, een timpaan als gevelafdekking en gietijzeren pinakels en een gietijzeren, met neogotische motieven versierde, opengewerkte dakruiter.In geen andere kerk in de provincie Groningen is zoveel gietijzer toegepast als de kerk van Wittewierum. Het meest in het oog springen de twee neogotische pinakels in de voorgevel in de vorm van een opengewerkte torenbekroning, mogelijk naar voorbeeld van de in het midden van de 19e eeuw geplaatste torenbekroningen op de Munster van Ulm en de Dom van Keulen.
bron:internet


De bescheiden kerk die op deze plaats staat, doet niet vermoeden dat hier in de Middeleeuwen een van de grootste kloosters van Groningen stond. Rond 1300 herbergde dit klooster maar liefst 1000 nonnen en monniken. De huidige kerk is bovenop de fundamenten van de kloosterkerk gebouwd.



Onderweg komen we overal muziek tegen en lopen we over weilanden en paadjes.



We komen nu in Woltersum en gaan over het Hoogholtje naar de stempelpost waar ook de start van de 15 km is.

Het wordt nu veel drukker op de route en we komen bij de molen Fram waar we doorheen moeten.
De houtzaag- koren- en pelmolen Fram is een unieke molen met een combinatie van drie functies: korenmolen, pelmolen en houtzaagmolen. Deze combinatie komt maar twee keer in Nederland voor: in Woltersum en in het Friese Birdaard.


Vandaag komen we ook verschillende keren door een boerenbedrijf en krijgen we een stukje kaas aangeboden, trouwens we krijgen regelmatig iets.


We komen in Ten Boer en gaan door de Kloosterkerk en door het Gemeentehuis, hier wordt een verhaaltje verteld over een tweeling.


 Op het plein voor het gemeentehuis nemen we een rust, we hebben er dan ruim 12 km opzitten.



Onderweg kijk je soms je ogen uit. Dit is wel een heel bijzondere dixi. Er is zoveel te zien dat wanneer je alles wil fotograferen je niet erg snel zult opschieten.


Natuurlijk is er veel muziek onderweg want horen is immers het thema. Ook genieten we van het Groninger landschap.



Even weten we niet goed wat we moeten als we dit bordje zien bij de gymzaal in Thesinge waar we door moeten maar de vloer is afgedekt.




We gaan nu richting Garmerwolde en komen langs de kerk. 




We hebben de hele tijd de skyline van de stad Groningen al voor ons zien liggen en nu komen we dan bij het plaatsnaambord Groningen. We gaan door het bevrijdingsbos. 
Door het Bevrijdingsbos loopt een educatief pad. Langs dit pad liggen stenen uit tien verschillende landen, waarop in reliëf de 'Tien Rechten van het Kind' zijn gebeiteld. Deze rechten zijn vastgelegd in een internationaal verdrag, dat in 1989 door de Verenigde Naties is aangenomen. Met het aanbrengen van de 'Tien Rechten van het Kind' wordt uitdrukking gegeven aan de gedachte dat vrede en vrijheid niet vanzelfsprekend zijn en dat de jeugd bij het in standhouden hiervan een belangrijke rol speelt. 
Niet veel later zien we in de wijk Lewenborg een bordje met hoofdroute erop maar er staan ook mensen van de organisatie van Tocht om de noord die vragen of we een alternatieve mooie route willen volgen. Natuurlijk doen we dit.
"Tijd is de machtigste factor. Laat een stuk grond liggen en dertig jaar later is het een bos", zei Louis Le Roy in 1973. Nu is het dat na de "aanleg" van dit ca. 6 ha grote groengebied in de noordoostelijke hoek van Lewenborg.
Een jungle op heuvels van bouwpuin, ideaal voor geheime bouwplekken van hutten, het graven van kuilen en ondergrondse holen, overal kruip-door-sluip-door-routes, flinke waterpartijen, (te) spannend klimparcours etc. 
Wanneer wij dit pad inslaan roept een dame dat ik verkeerd ga maar wij zijn blij dat we deze route doen het is een bijzonder stukje natuur in de stad. We gaan zelfs bij iemand door een poort de tuin in en zo door het huis van de bewoners heen.



Nog een paar kilometer en we komen bij het Alfa College waar we ons Raaisbeweis laten afstempelen en we een kop soep en een broodje krijgen. Ik bel manlief en deze komt ons weer ophalen.
Het was een hele mooie tocht met prima wandelweer, soms zelfs te warm. Er was zo veel te zien dat het haast onmogelijk was om alles goed te bekijken. Ook kreeg je allerlei lekkers onderweg aangeboden. De route was vandaag 26,3 km.

Zondag 27-09-2015.
Vanmorgen loopt de wekker ook weer rijkelijk vroeg af want om 7 uur pikken we Heleen en Karin, die vandaag met ons meeloopt omdat haar wandelmaatje alleen gisteren maar liep, op bij Heleen haar huis. Manlief is weer zo goed om ons naar de startplaats van vandaag te brengen en dat is voor de 25 km. lopers Roden. Ook nu zijn we er weer vrij vroeg en mogen nog niet starten. We hebben dus alle tijd om ons Raaisbeweis in te vullen. Karin gebruikt de vloer hiervoor.


Wanneer het 8.10 uur is mogen we starten. Vandaag voert de route ons van Roden via Sandebuur, Roderwolde, Peize en Eelde Paterswolde naar de vismarkt in Groningen.
We zijn nog niet eens zo lang op weg of de eerste versnapering wordt ons al aangeboden, een pakje chocomel.




In het begin is nog goed te zien dat er vanmorgen wat grondmist is en het is ook wat kouder dan gisteren maar toch wel lekker wandelweer.


Ook nu staat er onderweg op verschillende plaatsen weer bandjes, koortjes of personen die op de een of andere manier muziek maken.



Ook is het leuk dat er een stukje van de route is opgefleurd met allerlei schoeisel aan bomen etc.



We komen langs molen "De Woldzigt", Deze unieke industriemolen uit 1852 beschikt over een "afdeling" voor de productie van lijnolie (het zogenaamde olieslag) en over een "afdeling" meel malen.
Beide zijn nog volledig operationeel en zijn nog regelmatig in gebruik.


 Wanneer we Roderwolde uitlopen komen we een "drankorgel" tegen en ik ga hiermee op de foto.


Zoals te zien is op het bordje aan het paaltje volgen we weer een stukje Jacobspad.


We gaan over een brug over het Peizerdiep en daarna moeten we langs een bosrand. Dit soort paadjes door het gras vind ik altijd wat moeilijk omdat ik vrij snel mijn voet op deze paden verzwikt. Ook is er een stukje wat heel erg drassig is zodat ik er bijna natte voeten krijg maar gelukkig gebeurt dit net niet.


We genieten van de mooie natuur.



Als we in Peize komen waar de 15 km start besluiten we om even een rust te nemen. aan de overkant van de stempelpost zien we een restaurant waar het rustig is. Hier kunnen we lekker buiten op het terras zitten. Natuurlijk nemen wij hier appelgebak, het krachtvoer voor de wandelaar.


Ondanks dat we er heerlijk zitten moeten we weer verder want we hebben nog bijna 18 km te gaan.
In Peize gaan we de kerk in waar ook een dienst gehouden wordt. Er is een mogelijkheid om er een kaarsje op te steken wat we dan ook alle drie doen. Ook is er druivensap en brood. 



We zeggen tegen elkaar dat het vandaag een route is die voor een groot gedeelte door natuurgebied gaat.  


We gaan door het Landgoed Braak en door Landgoed Vennebroek.
De Groninger koopman Camphuis drukt begin 20e eeuw zijn stempel op het eeuwenoude landgoed Vennebroek. Het witgepleisterde koetshuis is gebouwd in art-nouveaustijl en opvallend decoratief. Op het dak staat een karakteristiek klokkentorentje, binnen is een lambrisering van geglazuurde tegels.



Vlak bij dit koetshuis zien we een pelgrim staan en nadat we hem hebben aangesproken blijkt dat hij zo in een soort toneelstukje moet spelen. Hij zegt erg moe te zijn en Karin en ik bieden hem aan om hem te ondersteunen. Waarvan hij ook dankbaar gebruik wil maken en zo spelen wij min of meer ook een beetje mee.


We gaan nu de dijk op richting café Friescheveen en hier ziet Heleen haar ouders zitten. Heleen haar ouders zijn toch echt wel onze trouwe supporters want zij staan heel vaak langs de route als wij een tocht lopen.



We gaan bij hen op het terras zitten maar de bediening is daar zo langzaam dat we na een poosje weer opstappen.
De route gaat via de Nieuwe Hoornsedijk naar Groningen.



We gaan door het Hampshire hotel en gaan nu via de Hoornsedijk naar het Hoornsediep.  


We komen door een fruitwinkel waar een een glaasje sap en een pruim kunnen nemen.


Hierna duurt het niet lang meer of we komen op het Akerkhof en door de Der Aa-kerk. 


We zijn nu bij de tent op de vismarkt en krijgen ons laatste stempel voor de Tocht om de Noord. Ook krijgen we een boek omdat het de tiende editie van de tocht is en ook een embleem. We hebben vandaag 27,3 km gewandeld.


In de tent kunnen we kiezen wat voor stamppotje je wilt eten en ik moet zeggen dat smaakt best goed na zo'n dag wandelen.
 

Ook vandaag komt manlief ons weer ophalen.

Het was ook vandaag een prima dag om te wandelen. Vandaag was het meer een dag van de natuur want we liepen in veel natuurgebieden. Persoonlijk vond ik de tocht van zaterdag mooier. Waarschijnlijk komt dit ook omdat ik daar nog nooit wandelde en ik vond dat er door de dorpjes waar we doorkwamen ook meer georganiseerd werd. Maar dat we vandaag door een kerk mochten waar een kerkdienst aan de gang was vond ik toch ook wel een heel bijzonders iets bij deze Tocht om de Noord.
Ik ben Heleen en Karin dankbaar dat ze me steeds hielpen met mijn rugzak op en af doen want dit blijft nog steeds een probleem met mijn schouders. Ook hun gezelschap was natuurlijk top want het is natuurlijk gezelliger om met wandelmaatjes te wandelen.

(Wel denk ik dat ik toch de uitgebreide gebruiksaanwijzing van mijn fototoestel toch moet uitprinten want niet alle foto's zijn naar mijn zin. Ik vind het wel lastig dat een uitgebreide handleiding van allerlei apparaten tegenwoordig nogal eens op internet staan)