Trainingstocht Veendam - Termunten 25-06-2015



Vandaag gaan Heleen en ik van Veendam naar Termunten wandelen. Ik had gedacht dat het 40 km zou zijn maar toen ik de route bekeek bleek het net 30 km te zijn. Eigenlijk wel jammer want voor Heleen zou het fijner geweest zijn als we een trainingstocht van 40 km hadden kunnen doen want zij moet bij Nijmegen 40 km lopen. Aangezien Termunten bij velen bekend staat voor het eten van een lekker visje heb ik manlief kunnen strikken om ons in Termunten weer te komen ophalen.
Na een kop koffie bij mij thuis beginnen we aan onze tocht.


Deze voert ons eerst naar Muntendam waar we het beeld van het koopvrouwtje passeren.
Het beeld "Muntendammer Koopvrouw" is plaatselijk ook bekend als het "Sinaasappelvrouwtje". Het verwijst naar oude tijden, toen Muntendammer kooplieden met bezems, sinaasappels en vis de hele provincie rondtrokken.


Al snel lopen we het dorp Muntendam uit om naar Zuidbroek te gaan.


Gelukkig is er geen "flora-man" zoals bij de 4daagse van Diever in onze buurt anders had hij beslist aan ons gevraagd of wij wel wisten dat deze plant een berenklauw was.


Als we in Zuidbroek een bakkerij passeren stelt Heleen voor om er een gevulde koek te kopen.


Nu dat hoeft ze geen twee keer te zeggen want als je wandelt heb je immers "krachtvoer" nodig.


De koek smaakt heerlijk en we gaan van Zuidbroek richting Uiterburen. Het begint al flink warm te worden en het duurt dan ook niet lang of de jasjes kunnen in de rugzak.


Het oneindige landschap van Het Oldambt in Oost-Groningen telt nog vele karakteristieke herenboerderijen met statige pronkgevels.
De term herenboer ook wel herenagrariër of herenlandbouwer genoemd, werd gebruikt om een boer aan te duiden die voldoende kapitaal had om niet zelf zijn land te bewerken maar hiervoor personeel in dienst had.
In Nederland kwamen deze herenboeren vooral voor in Noord-Groningen en het Oldambt.
In de negentiende eeuw stonden de herenboeren bekend om hun rijkdom vanwege het verbouwen en verhandelen van grote hoeveelheden graan, aardappelen en andere landbouwproducten.

Ook veel van deze boerderijen kregen symmetrisch ingedeelde en rijk versierde voorgevels. Die moesten de welvaart van hun bewoners onderstrepen.





Als we door Uiterburen lopen zien we de pijp van de voormalige Noord- en Zuidbroekster Stoomzuivelfabriek. Het was de eerste coöperatieve zuivelfabriek van Groningen. De pijp is voor een groot deel begroeit met klimop.


Volgens onze routebeschrijving zouden we al snel ergens links af hebben moeten gaan maar we zien het straatnamenbordje van de straat nergens. Gelukkig is Heleen een echte Groningse en zij weet eigenlijk wel hoe de route loopt en daarom bergen we de routebeschrijving maar op.


We passeren en verkeersbord waar op de achterkant een bord zit met "Boerenslak" erop. Wat dit betekent weten we niet ( Ik heb het thuis even opgezocht en het blijkt een boerderij te zijn waar ze slakken en escargots kweken. Ik wist niet dat dit zo dicht bij mijn woonplaats gebeurde, zo zie je maar weer dat wanneer je zelfs in de buurt van je eigen woonplaats wandelt je steeds nog nieuwe dingen te weten komt)


Van tevoren was ik bang dat het saaie lange wegen zouden zijn naar Termunten. Er zitten wel lange stukken weg in maar als je samen wandelt valt dit toch minder op. Heleen zegt dat ze ook ergens wel een bankje weet waar we even een rust kunnen houden. Zelf zou ik dit bankje waarschijnlijk niet gezien hebben want het ligt een klein stukje van de weg af.




We vervolgen onze weg weer, komen soms langs huizen waar honden luid blaffen maar gelukkig zitten ze achter hekken.



Als we in 't Waar zijn wordt er bij een huis plotseling op het raam geklopt en daar zien we Joke, een vroegere collega van ons staan. Heleen had al gedacht dat ze ons even eerder met de auto voorbij reed. Heleen wil graag dat haar waterfles gevuld wordt en vraagt dit ook. Natuurlijk kan dit en ze vraagt of we geen zin in koffie hebben nu dat lijkt ons wel. We verbazen ons over de mooie tuin die ze heeft.






Ondanks dat het er heeeeeeel lekker en aangenaam is om er te zitten moeten we toch verder want we zijn nog maar op de helft van onze tocht.


We bereiken nu Nieuwolda en aangezien Heleen haar waterfles alweer leeg is gaan we bij één van de locaties van Heleen haar werkgever en mijn vroegere werkgever aan om opnieuw haar waterfles te vullen.


Het is een vrij warme dag om te wandelen en het voelt zelfs wat benauwd aan. Het is zelfs nodig dat ik een hoofdband om doe want het transpiratievocht loopt van mijn voorhoofd in mijn ogen en dat is beslist geen pretje. De route gaat nu alleen nog maar over wegen maar gelukkig rijdt er niet zoveel verkeer en zijn er mooie boerderijen te bewonderen. We gaan via Nieuwolda en  Nieuwolda-Oost naar Woldendorp.



Wanneer we Woldendorp uitgaan bel ik manlief om te zeggen dat het niet lang meer zal duren of we zullen Termunten binnen wandelen.


Nog even door het gehucht Baamsum en we zien Termunten al opdoemen.


Nog een kleine slinger door Termunten en we zijn bij het visrestaurant.


Wanneer manlief gearriveerd is geven we onze bestelling door en zoals te verwachten smaakt het onze alle drie lekker.



Het was een fijne wandeling die wanneer je deze alleen zou maken misschien wat saai zou zijn. Ik vind die lange vlakke wegen waar Groningen om bekend staat niet zo leuk om te wandelen. Het weer was eigenlijk al een beetje te warm. Leuk dat we bij Joke in haar mooie tuin een rust mochten houden. Mijn Gps gaf aan dat we 31 km gewandeld hebben.

Drents Friese Woud Wandelvierdaagse Diever 28-05 t/m 31-05-2015


Dit jaar zal ik voor de negende keer deze wandelvierdaagse gaan lopen. In tegenstelling tot voorgaande jaren heb ik me niet opgegeven bij de voorinschrijving omdat ik niet zeker wist of ik deze 4 dagen wel kon wandelen i.v.m. de problemen met mijn spieren. Maar gezien de wandeltochten die ik de laatste paar keren gewandeld heb waag ik het erop. Ik zal deze 4 dagen samen met mijn wandelmaatje Heleen gaan wandelen. Gisteren ben ik met manlief al met de caravan naar de camping gegaan. Hij brengt me deze morgen naar het startlokaal en daar ontmoet ik Heleen, die de komende 3 nachten bij mij blijft logeren, en schrijven we ons in voor 4 x 30 km.



Nadat we samen met manlief nog een kopje koffie gedronken hebben vertrekt hij naar huis voor de komende dagen en beginnen Heleen en ik aan onze 30 km voor vandaag.


De route voert ons eerst richting Wapse.




Waar we de eerste rust hebben. We hebben dan inmiddels 5,7 km afgelegd. We houden hier een korte rust en gaan dan weer op weg richting Vledder waar een mobiele rustpost is.




We hebben van tevoren met elkaar afgesproken dat we bij de mobiele rustposten alleen zullen stempelen en op 16 km onze tweede rust zullen nemen.


Onze route voert ons over de voormalige schietbaan.
Deze baan werd in 1870 aangelegd met het idee jonge schutters op te leiden, maar sinds de Eerste Wereldoorlog is er niets meer mee gedaan. De baan raakte in verval en groeide uiteindelijk dicht met struikgewas. 
Zonde, vond de Maatschappij van Weldadigheid. Met hulp van het Elfde Pantsergeniebataljon van de Koninklijke Landmacht werd de schietbaan in 2011 weer opgeknapt. Nu ligt de baan er weer bij zoals bij de oprichting midden negentiende eeuw. Een dikke laag humus werd weggehaald en zand werd van het pad verwijderd. De nauwelijks herkenbare poort en kogelvanger werden opnieuw in hout opgetrokken.


De lucht gaat nogal betrekken en af en toe vallen er ook al druppels. Als we een man passeren begint deze met ons op te lopen en krijgen we "gratis" een les over planten en bomen. Hij loopt met ons op naar Hotel "Frederiksoord" Op mijn opmerking dat hij wel veel weet over bomen en planten vertelt hij dat hij gids is bij het IVN. Even is het wel leuk wat hij vertelt maar later lijkt het wel of we steeds overhoort worden.

We zijn dan ook blij dat we hotel "Fredriksoord" bereiken




We genieten hier van een lekkere kom soep en zien dat het steeds harder begint te regenen. Toch moeten we weer door want we hebben er iets meer dan de helft van onze tocht voor vandaag op zitten. Gelukkig is het minder hard gaan regenen maar we moeten toch al snel onze poncho's aantrekken want het begint toch weer harder te regenen.


Als we weer een stukje op weg zijn zien we de "flora-man", zo noemen wij intussen de IVN gids, weer. Omdat we geen zin hebben om weer als leerlingen te worden overhoord ontlopen we hem min of meer.



Als we bij de mobiele stempelpost zijn trekken we hier onze poncho's uit. Het is inmiddels droog geworden en het is behoorlijk warm met deze dingen aan.
We gaan nu weer op weg naar Wapse waar we in het Dorpshuis een korte rust houden en Heleen schrikt zelfs als ze onze "flora-man" weer ziet maar gelukkig ziet hij ons over het hoofd.


Hierna moeten we nog een kleine 5 km en dan zien we de molen van Diever weer en kunnen we ons afmelden in het Dingspilhuus.


Dag 1 zit erop. Het was een mooie route. Ondanks dat het af en toe flink regende was het toch goed wandelweer. De route was 29,9 km.

Dag 2:


Vandaag voert de route ons richting Uffelte. In het begin moeten we over smalle paadjes en kan men elkaar eigenlijk niet passeren dat is wel lastig voor de wandelaars met een wat hoger tempo. Regelmatig ga ik daarom ook even in het gras staan want ik behoor nu niet echt tot de snelle wandelaars.


Als we bij de mobiele rust en stempelpost komen krijgen we een appel (trouwens bij deze 4daagse krijg je iedere dag iets bij de eerste stempelpost.


Na het stempelen gaan we direct door want we nemen onze eerste rust bij camping "de Blauwe Haan" als we er dan 10,8 km hebben opzitten. Op sommige paden liggen wel wat boomstammen en wordt onze lenigheid op de proef gesteld.



Bij "de Blauwe Haan" houden we een korte rust en gaan dan richting Uffelte. Uffelte bestaat dit jaar 975 jaar. Als we het dorp binnen lopen zien we wat mannen die bezig zijn om een soort loper van riet te maken. Op ons kijken zeggen ze: "waarom vragen jullie niet wat we aan het doen zijn?" We gaan naar ze toe en ze vertellen dat ze bezig zijn om dit riet te vlechten voor een boog die over de straat komt. Het verwondert hen zeer dat de meeste wandelaars, met hun blik op oneindig, hen voorbij snellen. Ze vragen zich dan ook af of deze wandelaars wel iets van de omgeving zien (iets wat ik mijzelf ook al zo vaak heb afgevraagd)



Het is  leuk om een praatje met ze te maken. Ook zeggen ze ons: "Negenhonderdvijfenzeventig jaar gelden reden we op een ezel, nu surfen we op glasvezel" Ik vind dit een leuke opmerking. Maar hoe gezellig hun praatje ook is we moeten weer verder. Bij restaurant "Fredrikshaven" stempelen we alleen want we nemen onze tweede rust weer bij camping "De blauwe Haan" omdat we er dan 2/3 van de route op hebben zitten.




Na onze rust beginnen we aan de laatste 10 km voor vandaag. Het is heerlijk wandelweer en we moeten zelfs onze jasjes uittrekken.




Bij de mobiele post in Wittelte stempelen we alleen en na een goed uur bereiken we Diever weer.
Het was een mooie route vandaag en heerlijk wandelweer. De route voerde ons over smalle bospaadjes, langs landerijen en door bossen. De route was 29,7 km




Dag 3:
Alweer de derde dag van deze vierdaagse. s' Morgens vertrekken we zonder ontbijt van de camping en eten we ons meegenomen ontbijt in het Dingspilhuus op. Als de meute van de 30 km vertrokken is beginnen we ook aan onze tocht van vandaag.



We zijn nog maar net gestart of de lucht ziet er alles behalve vriendelijk uit. Eigenlijk zelfs een beetje eng.


Het duurt dan ook niet lang of de regenponcho's moeten al aan. Ook is er af en toe een onweersslag te horen en daar heb ik het helemaal niet op in het open veld.




Na een goed uur komen we bij de mobiele stempelpost in Dwingeloo en na het stempelen gaan we direct door naar de volgende rust en stempelpost camping "De Noordster" waar we een rust nemen. Inmiddels zijn de poncho's weer uit en kunnen we zelfs buiten zitten.



We komen langs het Dwingelderveld met de radiotelescoop.


We gaan nu richting Lhee naar de volgende stempelpost waar we weer alleen zullen stempelen




Intussen begint het weer flink te regen en wanneer we met onze poncho's staan te worstelen ziet Heleen opeens de auto van haar ouders. Zij zullen ons als wij bij rust en stempelpost "De Noordster" zijn ontmoeten. We moeten nog 3 km afleggen maar ze zullen vast een plaatsje voor ons gaan zoeken.



Als we bij "De Noorster" aankomen zitten onze supporters er al. Het is er erg druk want buiten komt intussen de regen met bakken uit de lucht vallen en het hagelt zelfs en iedereen blijft er zitten tot het regenen wat minder wordt. We nemen er soep en wat te drinken en wanneer de regen minder wordt stappen we weer eens op want we hebben nog 10 km te gaan.



Op de paden staat aardig wat water maar gelukkig regent het op dit moment niet meer. We komen weer bij de mobiele rust en stempelpost maar ook nu gaan we weer gelijk door na het stempelen.



Via Dieverbrug komen we weer in Diever.



Vandaag was het een wandeldag met veel regen, onweer en zelfs hagel. Ondanks het slechte weer was het een hele mooie route. Ook was het gezellig dat Heleen haar ouders ons kwamen supporten.
De route van vandaag was 29,4 km.

Dag 4:
Vandaag alweer de laatste dag van deze 4daagse. Wanneer we vertrekken ziet Heleen net dan mijn man langs rijdt. Hij is er al vroeg om alles bij de caravan droog te proberen in te pakken zodat we morgen op tijd weer terug naar huis kunnen. Na een kort praatje beginnen we aan onze tocht voor vandaag.

Nadat Heleen haar schoenen opnieuw geveterd heeft duurt het niet lang of we gaan door een mooie omgeving naar de eerste rust en stempelpost Landgoed " 't Wildryck"


We stempelen hier alleen maar want na 5,3 km hebben we nog geen rust nodig. Omdat de rust op 10 km een mobiele rust is moeten we deze keer van onze gewoonte om niet bij een mobiele post te rusten afwijken.


Bij de mobiele rust nemen we deze keer een gevulde koek en deze schijnt van een warme bakker te komen. Als dat de afgelopen dagen steeds zo geweest is hebben we spijt dat we dit niet iedere keer gedaan hebben want de gevulde koek is heerlijk!



Onze route voert ons richting Hoogersmilde waar bij een kwekerij een rust en stempelpost is. Onze route gaat door een mooi natuurgebied hoewel er wel hoge afstappen zijn die soms genomen moeten worden maar met behulp van mijn wandelmaatje Heleen lukt het me om hier zonder problemen vanaf te komen


Opvallend dat er een bord staat dat er een wegversmalling volgt op een pad wat al niet al te breed is.

We bereiken de rust en stempelpost maar besluiten om hier ook niet te rusten.

We gaan weer terug richting de mobiele rustpost maar dat is af en toe een hele toer om je voeten droog te houden. Door de regen van gisteren lijkt het wel een moeras waar we af en toe door moeten. Vooral ik moet erg goed kijken want ik wandel altijd op lage schoenen en om nu verder te moeten met natte voeten lijkt me nu ook niet zo aangenaam.


Het pad is in mijn gevoel erg lang en er lijkt geen eind aan te komen maar eindelijk worden het weer gewone paden. Niet veel later komt de mobiele rust en controlepost weer in zicht.


Tegen mijn gewoonte in maak ik deze keer gebruik van de Dixi. Gelukkig is deze niet al te vies en stinkt ook niet.

We gaan nu weer naar de stempel en rustpost 't Wildryck. Intussen heeft mijn man gebeld dat hij daar is.

We komen door Geeuwenbrug en manlief belt weer om te vragen waar we wel niet blijven want volgens hem is bijna iedereen al gepasseerd. Nu dat bestaat niet want er lopen nog heel wat wandelaars achter ons. Hij probeert ons een beetje te stangen. Als we bij de rust en stempelpost aankomen staat hij ons al op te wachten. Hier houden we een wat langere rust en nemen er een broodje kroket.
Hier na is het nog maar 4 km en we kunnen ons afmelden. We hebben er 4 dagen van 30 km opzitten
Vandaag was de route 29,1 km.

Ik heb van deze 4 daagse genoten en het geeft me moed voor de 4 daagse van Nijmegen. Ik denk wel dat ik het aan Heleen te danken heb dat het me vrij goed afging. Gelukkig heb ik weinig extra last van mijn spieren gehad (wel met een flinke dosis ibuprofen) Ook was het gezellig dat Heleen met me op de camping was. Ook het uit eten gaan iedere avond was een feest op zich. Het lopen met een heuptasje (op advies van mijn fysiotherapeut) is mij goed bevallen. Een nadeel is wel dat er niet zoveel in kan.
Ik zal voorlopig nog maar niet tegen mijn reumatoloog zeggen dat ik een vierdaagse gewandeld heb. Ik mag wel een vierdaagse wandelen maar dan moet ik geen last meer van de spieren hebben. Gewoon wandelen kan geen kwaad.
Dit jaar waren de routes weer mooi. Ik vind het altijd leuk dat er ieder jaar andere routes zijn. Daarom heeft Diever mijn voorkeur boven Odoorn.