Vrijbuiter Wandeltocht 18-01-2014 Roden


Vandaag ga ik naar Roden waar wsv Flal een tocht georganiseerd heeft. Het is de eerste tocht van hun winterserie die ik loop. Een tocht van de Flal staat altijd voor een goed georganiseerde tocht die altijd de moeite waard is, dus ik verheug me erop.
Het startbureau is in kampeerhal de Vrijbuiter waar deze tocht zijn naam ook aan dankt. Omdat ik nog genoeg tijd over heb voordat ik mag starten ga ik naar het restaurant boven voor een kop koffie. Wanneer ik dit wil betalen wordt mij gezegd dat dit niet hoeft en dat ik ook een gevulde koek mag nemen (wordt ons aangeboden door De Vrijbuiter, wat een service van de zaak!)
Ik besluit om in het restaurant te blijven tot de 35 km gestart is en ook de grootste meute van de 25 km weg is (dat gedrang en spastisch gedoe bij de start bij een Flal wandeling vind ik altijd het enigste min puntje bij hun tochten)
Tegen half tien begin ik aan mijn wandeling die richting Peize gaat. Het is somber weer en even ben ik bang dat het zal gaan regen maar gelukkig is dit niet het geval. In Peize heb ik er ongeveer 7 km opzitten en hier is
de eerste rust en controle in café-slijterij Ensing. Nu dit is zeker niet berekend op de vele wandelaars want het is gewoon filevorming voor de deur. Ik stempel hier alleen maar af want ik vind een rust na 7 km nog wat vroeg. Even verder op is de spitsing met de 35 km afstand. deze keer loop ik gelukkig wel goed. Via Peizerwolde en de Peizer- en Eeldermaden ga ik op weg naar Roderwolde waar de tweede rust en controle is. Onderweg kom ik een vroeger tolhuis tegen wat vandaag door menig wandelaar op de foto wordt gezet. De bewoonster die in de tuin bezig is zegt tegen me dat ze vandaag eigenlijk maar tol zou hebben
moeten heffen dan had ze aardig wat inkomsten gehad met al die wandelaars vandaag. Bij deze rust in het café Het Rode Hert is het ook erg druk en ik besluit ook hier niet binnen te blijven voor een kop koffie. Gelukkig staat er net iemand op van het bankje dat bij de deur buiten staat en hierop neem ik plaats om wat te eten en te drinken. Intussen heb ik er 13 km opzitten en ben dus op de helft. door een mooi natuurgebied gaat de route naar Leek waar ik door het park Nienoord kom. Dacht ik eerst dat ik tijdens deze tocht geen modderige schoenen zou krijgen dan
kom ik toch bedrogen uit. Kan natuurlijk ook niet anders want bij de tochten van de Flal horen nu eenmaal modder etc., anders is het geen Flal tocht. Ik kom door het centrum van Leek en Nietap waar de derde en laatste controle en rust is in café De Waag. Nog ongeveer 6 km te gaan. Via het Nietapperbos gaat de route terug naar Roden en voordat ik het in de gaten heb sta ik voor de kampeerhal de Vrijbuiter en meld ik mij af. Bij het afmelden krijg ik ook nog een bon voor een gratis kop thee of koffie.

Het was fijn om weer eens een tocht van de Flal te wandelen. Na afloop hoorde ik dat er 800 wandelaars hebben meegedaan. De route ging door mooie natuurgebieden. Het was prima wandelweer hoewel een zonnetje het nog mooier gemaakt zou hebben. Toch mag ik niet klagen want er had wel sneeuw kunnen liggen in deze tijd van het jaar en dan zou het wandelen niet zo makkelijk geweest zijn. Mijn GPS gaf aan dat ik 26,5 km gewandeld heb.
Een paardje op de toren
Op de achtergrond de skyline van Groningen 

Landgoed Nienoord
Een wel heel aparte bank

Gedicht in het Gronings.
Het gedicht slaat op de omgeving,
de Onlanden. Nog aangeduid met
de oude naam Peizermade, in streektaal:
Paizermoa.

Tweede tocht winterkwartet wv.Bargermarke Exloo

Eindelijk trek ik de wandelschoenen weer eens aan want rust roest natuurlijk. Dat ik een tijdje niet gewandeld heb heeft zowel prettige als minder prettige oorzaken. De prettige oorzaken waren mijn rondreis naar Panama en Costa Rica en een vakantie naar Turkije. De minder prettige oorzaak was dat ik door een scholier op mijn fiets ben aangereden en daardoor een gekneusde knie opliep.

Vandaag vertrek ik naar Exloo waar wv. Bargermarke haar tweede tocht van het Winterkwart organiseert. Wandelen in de omgeving van Exloo staat voor wandelen in de bossenen dat . Het startbureau is in hotel-
Het startbureau
café-restaurant 't Wapen van Exloo waar ik ruim voor 8 uur 30 arriveer en me inschrijf voor de 20 km. Er is nog genoeg tijd voor een kop koffie en nadat de meute vertrokken is begin ook ik aan mijn wandeltocht.
Wanneer ik de routebeschrijving bekijk slaat de schrik me wel om het hart, 170 nummers die zoals er op de routebeschrijving  staat overeenkomen met de pijlen. Omdat ik direct al aardig wat pijlen zie denk ik het zal wel meevallen maar dat blijkt niet zo te zijn want na een pijl met een nummer erop volgen er soms heel wat pijlen zonder nummer voordat het volgende nummer weer verschijnt. Het is somber weer en het miezert ook steeds wat. Ik moet nu ik zonder een van mijn wandelmaatjes wandel goed opletten dat ik de goede richting volg. En jawel hoor ik krijg het weer voor elkaar om verkeerd te lopen want ik zie op de pijl die ik tegenkom geen nummer welke op mijn routebeschrijving staat. Toch loop ik nog even door naar een pijl met een volgend nummer misschien staat daar wel een nummer van mijn route op.
Hier liep ik dus mis
Helaas niet dus! Op mijn vraag aan de wandelaars die achter me lopen welke route dit is zeggen zij de 30 en 15 km. Een stuk terug was er een splitsing maar die heb ik verkeerd gelezen vanaf een afstandje. Er zit dus niets anders op dan terug te lopen. Een vriendelijke wandelaar legt me nog wel uit hoe ik binnendoor weer op de juiste route kan komen maar daar begin ik toch maar niet aan zo in de bossen. Ik heb toch al steeds het gevoel dat ik in een rondje loop (ik ben trouwens benieuwd om het thuis te zien op de PC als ik hier de route van mijn GPS op heb gezet) De paden zijn niet altijd erg goed te begaanbaar er liggen veel afgebroken takken en omgewaaide bomen. Af en toe houdt
het miezeren op en is het regen te noemen maar gelukkig niet zo erg dat het nodig is dat ik mijn regenbroek aan trek. Ik verlang naar een kop koffie en ik ben dus blij als ik Bij Het Land van Bartje kom waar de
Niet elk paadje was even gemakkelijk
controle en rust is. Heerlijk om hier even de inwendige mens te voorzien van het nodigen. Maar ik blijf er niet te lang want ik ben nog maar op de helft van mijn tocht. Wanneer ik buiten kom merk ik dat het nu toch wel aardig regent maar daar is niets aan te veranderen. Het is maar goed dat er vlak achter mij twee dames lopen want opeens hoor ik roepen: "loopt u ook de wandeltocht? Op mijn bevestigend antwoord zeggen ze dat ik verkeerd ga. Ben ik nu zo sufferd of is de routebeschrijving anders dan ik gewend ben? Wandelend over bospaden en paadjes verdwijnen de meters
onder mijn voeten. Ik passeer grafheuvels op het Noordsche Veld.
Iedere keer ben ik weer blij als ik een pijl zie met een nummer erop wat ook op mijn routebeschrijving staat. Ik zie nauwelijks nog wandelaars en ben er wel wat huiverig voor dat ik misschien weer verkeer zal lopen. Ik word door een man ingehaald die mij vertelt dat hij ook al twee keer verkeerd is gelopen dus ik ben toch niet de enigste sufferd. Ik vind het gewoon lastig dat er voor alle afstanden gele pijlen zijn, weliswaar met nummers erop maar gekleurde pijlen zijn voor mij denk ik toch gemakkelijker. Ik bereik Exloo weer en tegen 14 uur meld ik mij af.

Het weer was niet echt geweldig om in de bossen te wandelen maar ik heb wel genoten van de wandeling. Ik heb wel lang gedaan over de 20 km (volgens de routebeschrijving was de tocht 21 km en mijn gps gaf 23,5 km aan door het verkeerd lopen) Toch vond ik het nog niet echt slecht omdat ik in oktober voor het laatst een tocht gewandeld had.Wat ik het meest geweldig gevonden heb is dat ik een das een bospad heb zien oversteken, zoiets maak je toch zelden mee.
I.v.m. de regen niet veel foto's kunnen nemen.

Hunnenbedden