Veendam: Het Kloosterveen (Groene Wissels wandeling nr. 255)

Ik begin aan mijn wandelroute
Aangezien ik voorlopig door verplichtingen in de weekend niet in de gelegenheid ben om georganiseerde tochten te lopen is het vandaag tijd om een wandelroute te lopen die ik van  http://www.wandelzoekpagina.nl/groene_wissels/lijst.php?bcstart=1#  heb gehaald  De route start eigenlijk bij het station van Veendam maar omdat de route praktisch langs mijn huis komt begin ik daar.

Het eerste gedeelte van de route gaat langs het voetbalstadion van VV Veendam en langs het golfterrein. Het valt me iedere keer weer op, dat wanneer ik een beschreven wandelroute in de buurt maakt waar ik woont,
Langs het golfterrein
ik soms op paadjes kom waarvan ik het bestaan eigenlijk niet weet. Ook bij deze route is dit weer het geval. Ook ga ik een onverharde landweg door akkers in en ik zou deze nooit genomen hebben als ik geen routebeschrijving zou hebben want je weet dan nooit of je niet plotseling voor een sloot komt te staan. In de verte zie ik op deze landweg iemand met 5 loslopende honden aankomen en ik begin me al wat zorgen te maken want ik heb het hier meestal niet zo op (vooral als ze blaffend tegen je opspringen van enthousiasme, ik ben in het verleden weleens gebeten, vandaar) Gelukkig zie ik dat de dame ze al vroeg aanlijnt dus mijn angst is voor niets geweest.
Het tweede gedeelte van  mijn route gaat door het Adriaan Tripbos, een aangelegd bos bij Tripscompagnie.
het adriaan Tripbos
Zo te zien komen hier heel veel ruiters met hun paarden want het is uitkijken om niet in de uitwerpselen van de paarden te stappen. Als ik het bos uitkom ga ik langs een NAM locatie en direct hierna een landbouwakker op. Het is nu ook maar goed dat het op de routebeschrijving staat want ik zou er nooit zomaar in gaan.want ook nu zou je weer denken dat je ergens bij een sloot niet verder zou kunnen. Wanneer  ik van het akkerland kom steek ik de weg over en ga gelijk weer een stukje bos in om niet veel later bij het Heemtuinpaviljoen te komen waar ik een rust houd en iets gebruik.
Hierna gaat de route door het Natuurpark Tussen de Venen, een gevarieerd natuurgebied. Dit is aangelegd door Staatsbosbeheer. Het bestaat uit vennen, meertjes en stuifduinlandschappen.
Wanneer ik het natuurpark verlaat gaat de route weer richting Veendam. Vlak voor de bebouwde kom van Veendam gaat het nog door een klein stukje bos en tot mijn schrik zie ik hier een hele grote enthousiaste loslopende hond met bazinnetje. De hond ziet mij ook en komt luidblaffend op mijn af. Ik sta stijf van de schrik maar de bazin van de hond lijkt er geen boodschap aan te hebben, ze roept hem wel terug maar de hond luistert niet. Ik zeg tegen haar dat ik het heel vervelend vind maar haar antwoord is er lopen hier zelden wandelaars en ze lijnt de hond dus niet aan.
Uiteindelijk gaat de hond toch bij me weg en ik volg ze even later op gepaste afstand. Wanneer ik bijna bij de rand van het stukje bos ben zie ik dat de vrouw nu haar hond wel aanlijnt (begrijpelijk want hier rijden
Een van de oude boerderijen langs
de route
nogal wat auto's) Jammer dat ze dit ook niet doet wanneer ze een wandelaar tegen komt, niet iedereen is ervan gediend dat er een vreemde hond luidblaffend tegen hen opspringt.
Nog een heel klein stukje een ik ben weer bij mijn huis.

De route is officieel 19 km maar doordat ik niet bij het station begonnen en geĆ«indigd ben gaf mijn GPS 17 km aan. Het was beslist een mooiere route dan dat ik gedacht had. Ik heb vaker in deze omgeving gewandeld maar nu toch paden gewandeld die ik nog niet eerder genomen heb. Het was goed wandelweer. Zelfs de zon liet zich nog zien. De laatste ervaring met de hond maakt dat ik weer extra op mijn hoede ben als ik iemand met een loslopende hond zie.
Langs een bossloot

Oude ruinenmuur 

Nijmeegse Vierdaagse 2013

Twee weken geleden hebben mijn wandelmaatjes Janny, Heleen en ik ons weer ingeschreven voor de 4daagse van Nijmegen. Het zal de vijfde keer worden dat we deze gaan proberen uit te lopen. Hoewel ik gezien mijn leeftijd de 30 km mag lopen heb ik me toch voor de 40 km ingeschreven. Mijn wandelmaatjes moeten 40 km lopen en het is natuurlijk gezelliger om met elkaar deze happening te ondergaan.

Onderdak hebben we al in november geregeld dus rest ons alleen nog het trainen!

Schutrupswandeldag 10-02-2013

Wanneer ik wakker word zie ik dat er buiten een sneeuwtapijt ligt. Even denk ik misschien bellen mijn wandelmaatjes wel af maar nee we zijn echte diehards en deze laten zich niet afschrikken door wat sneeuw. We vertrekken naar Exloo om hier de wandeltocht te lopen die Schutrups schoenen voor de 15 de keer organiseert.

Wanneer we in de tent aankomen die achter de winkel staat en we ons inschrijven voor de 25 km valt het me op dat er veel minder wandelaars zijn dan de voorgaande jaren dat ik meeliep. Misschien dat dit door het weer komt of een groot aantal wandelaars vertrekt misschien later dan anders.
Na een kop koffie beginnen we aan onze tocht die ons door de bossen om Exloo voert. Er ligt aardig wat sneeuw op de paden en ik loop zoals gewoonlijk weer erg krampachtig omdat ik bang ben om te vallen. Janny adviseert me om mijn spikes onder mijn schoenen te doen want die hielpen me bij de wandelmarathon in Egmond ook heel goed. Heleen en Janny helpen me om ze onder mijn schoenen te doen en inderdaad ik durf weer ontspannen te lopen. Van tevoren had ik gedacht dat de route wel weer hetzelfde zou zijn dan voorgaande jaren maar dit is deze keer niet het geval. Natuurlijk is de rust wel op hetzelfde open plek in het bos.
Deze keer zijn er genoeg stoelen om te zitten wanneer wij er aankomen (dit was de voorgaande jaren wel anders) Nadat we ons broodje hebben gegeten gaan we weer snel verder want te lang zitten maakt koud. We genieten van het bos in zijn winterse tooi. Om ongeveer half drie zijn we weer terug en laten we ons de erwtensoep die bij de inschrijvingsprijs is inbegrepen goed smaken.

Dat smaakt wel
Volgens de GPS hebben we 23.6 km gelopen. Ik was blij dat mijn wandelmaatjes Heleen en Janny bij me waren om mijn spikes onder mijn schoenen te doen (en natuurlijk ook voor de gezelligheid) Het was lekker wandelweer.

Heleen helpt me om mijn spikes
onder te doen

Heleen en Janny
Hier waag ik me nog maar niet aan

Hier kan een broodje worden gebakken
Deze pony heeft geen kou 

Gelukkig is de route gepijld 

Klooster Wandeltocht Ter Apel 02-02-2013


Vandaag ga ik met mijn wandelmaatje Heleen naar Ter Apel om daar de Klooster Wandeltocht van de FLAL te gaan wandelen.
De tocht dankt natuurlijk zijn naam aan het voormalige Klooster wat zich hier al sinds 1561 bevindt. Heleen en ik schrijven ons in voor de 25 km en we hebben nog even de tijd voordat we mogen vertrekken. Tegen
Een lange sliert wandelaars
onze gewoonte in vertrekken we gelijk met de meute en daarom lopen we de eerste kilometers in een lange sliert van wandelaars.Ook deze keer is het weer een echte "FLAL" tocht want ook nu voert de hele tocht ons bijna geheel over onverharde paden.We komen zelfs over een asperge-veld. De wagenrust bevindt zich in het Duitse Hahnetange bij een boerderij. Leuk om hier de jonge kalfjes te zien en ook de bouillon die we hier nemen doet ons goed.
Verder voert onze tocht weer en we passeren de enige grot van Westerwolde met "Moeder Maria en de Heilige Bernadette". Ook nu is het weer een mooie tocht en natuurlijk kan het niet missen en moeten we weer over een stuk wat erg modderig en vol met plassen water staat. En wat ik er deze keer minder leuk aan vind is dat  we dit stuk ook weer terug  moeten want we komen wandelaars in tegenovergestelde richting tegen. Ze zeggen ons dat we zo bij de rust zijn en dat klopt ook want het duurt niet lang of we zijn bij de restaurant van de forellenvisvijver "De Slegge" in Ter Apelkanaal. Nadat we hier een heerlijk broodje kroket hebben genuttigd gaan we weer terug over het glibberige en modderige pad.
Het lukt me gelukkig om op de been te blijven. Al zwervend door de bossen lijkt het opeens alsof er een tak van een boom afbreekt (zo klinkt het) maar wanneer we kijken stuift er een hert voorbij. Het dier is waarschijnlijk geschrokken van de vele wandelaars. Ik heb net tegen Heleen gezegd dat we het treffen met het weer en niet veel later zien we een dreigende lucht en even later begint het ook te hagelen maar gelukkig is dit maar van korte duur. Al genietend van de mooie route gaan we weer richting Ter Apel om tenslotte via het klooster wandelbos weer bij de startlocatie "het Boschhuis" terug te komen. Wanneer we goed en wel binnen zijn begint het flink te hagelen, dus we hebben geluk dat we al binnen zijn.
We nemen nog een kom soep en daarna is het tijd om weer huiswaarts te keren.

Het was een mooie tocht en het weer viel gelukkig mee. Wij hebben slechts heel even een hagelbuitje gehad. De route ging hoofdzakelijk over onverharde paden. Het was weer echt een FLAL tocht.
Mijn GPS gaf aan dat we 25,7 km gewandeld hebben.




De grot
Het broodje kroket smaakt heerlijk