Koelandsteeg-wandeltocht Haren 29-12-2012


Vandaag ga ik met mijn wandelmaatjes Heleen en Janny naar Haren om de Koelandsteeg-wandeltocht van de FLAL te wandelen. Het is al een tijdje geleden dat we een tocht van de FLAL liepen en we hebben er zin in want de tochten van de FLAL zijn altijd hele mooie tochten.
Het startbureau is in sportpark de Koepel en wanneer we er aankomen, staat er al een hele horde wandelaars, die de 35 km lopen, voor de deur buiten te wachten totdat ze mogen vertrekken. Persoonlijk vind ik dit het enige minpuntje bij tochten van de FLAL. Het is altijd lastig om het startbureau binnen te gaan omdat er altijd heel veel wandelaars voor de deur staan om te mogen vertrekken. Zou dit nu zoveel uitmaken of maken sommigen er een wedstrijd van “Wie het eerst Binnen is “?

Wanneer we ons hebben ingeschreven en na een bak koffie vertrekken we voor de 25 km tocht. Het is de eerste keer na de 4daagse dat we weer eens een tocht van 25 km lopen.
De tocht voert ons eerst richting Appelbergen. Dit is een bosrijk en moerassig gebied. In de tweede wereldoorlog hebben de Duitsers hier 34 mensen heimelijk begraven nadat ze hen ter vergelding hadden gefusilleerd. Van de 34 mensen zijn 15 nooit teruggevonden ondanks diverse pogingen om deze slachtoffers te vinden. In 2004 is in de nabije omgeving van de plek waar de slachtoffers zich vermoedelijk bevinden een monument geplaatst.
Zelf heb ik in dit gebied al vaker gewandeld en ondanks dat het een beladen plek is is de natuur in Appelbergen de moeite waard. Dit is deels een gevolg van de terreinsamenstelling die wisselt van hoog naar laag, nat naar droog en de voorkomende vegetatietypen van bos tot halfopen- en open terrein. Het is dan ook geen wonder dat het soms weer zoeken is om een goed pad te vinden zonder dat er het gevaar is om weg te glijden in de modderpoelen die er zijn ontstaan door de vele regen van de afgelopen tijd.
We bereiken de eerste rust "Herberg de Blankenhoeve" en we besluiten om hier te rusten omdat we hier appelgebak zien die er heel lekker uitziet ondanks dat we nog maar 7 km gewandeld hebben.

Na deze rust gaan we richting het Noordlaaderbos (trouwens het appelgebak was nog lekkerder dan dat het er uitzag)
Het Noordlaarderbos is één van de weinige Groninger bossen van enige omvang (110 hectare),. De grond bestaat uit arme zandgrond en dat zal wel de reden zijn dat onze voorouders dit gebied niet bebouwden, maar er bomen plantten.
Het is een afwisselend bos met brede en smalle kronkelpaden en houtwallen.
Als we er 18 km hebben opzitten is er in Dorpshuis "De Hoeksteen" in Noordlaren de tweede rust. We laten er alleen onze controlekaart zien en gaan direct weer verder. Ondanks dat het al even geleden is dat we gewandeld hebben gaat het lekker. We treffen het ook dat het goed wandelweer is en laatste 7 km hebben we er dan ook opzitten voordat we het weten.

Wanneer we ons afmelden krijgen we een oliebol (het is tenslotte overmorgen oudejaarsdag).
Na een kop snert, die er na een wandeltocht wel in gaat, gaan we weer huiswaarts.

Het is wel te zien dat het
de afgelopen tijd flink heeft
geregend
Het was een mooie tocht. Goed wandelweer en het was gezellig om weer eens met mijn wandelmaatjes te wandelen. Mijn GPS gaf aan dat de tocht 26,6 km was.
Mijn wandelmaatjes


1 opmerking:

  1. Een stevig aantal kilometers maar het was zo te zien ook een heel mooie afwisselende tocht hè! En jullie hebben ook de smaak voor lekker appelgebak te pakken gekregen hehe..hét wandelvoer bij uitstek vind ik nog steeds! ;-)
    Ik heb zelf na 2 december geen tocht meer gelopen..steeds was het té slecht weer óf ik was ziek! Maar ik wandel nu weer elke dag met de hond hè..en die georganiseerde tochten komen wel weer! :-)
    Groetjesss!

    BeantwoordenVerwijderen