Vierdaagse Nijmegen 17 juli t/m 20 juli 2012


Net als de voorgaande jaren hebben Janny en ik vrijdag onze intrek weer genomen in vakantiepark "De Vers" van Landal. Zo kunnen we ons goed voorbereiden op "The Walk of the World"

Zondag 15 juli:
In de rij voor mijn startbewijs
Vandaag kunnen de startkaarten ook al opgehaald worden en we doen dat dan ook. Janny haar rij is kort maar die van mij is zeker drie keer zo lang. Eindelijk hebben we dan beiden onze polsbandjes om en de controlekaarten voor de eerste dag. We gaan Nijmegen in want het is ook koopzondag. Janny haar jack is niet meer al te best en gezien de weersverwachting lijkt een waterdicht jack geen overbodige luxe en bij de stand van New Balance hebben ze mijn schoenen niet meer maar wel in de winkel (ik heb altijd graag een paar schoenen op voorraad) Als we deze belangrijke inkopen gedaan hebben kijken we nog even rond en gaan dan weer richting ons huisje niet voordat we eerst lekker gegeten hebben bij de Italiaan.

Dinsdag 17 juli:
Vandaag hebben we de late start en kunnen van  station Vierlingsbeek vertrekken. Op de Wedren zien we Heleen al op de afgesproken plaats staan. Het duurt wel even dat we gescand zijn maar dan kunnen we vertrekken. Vandaag is het de dag van Elst. Voor ons gevoel is het veel drukker met wandelaars als anders of zouden veel mensen de late start gekozen hebben? We zien alleen maar een lang lint van wandelaars als we voor ons uitkijken en je kan niet echt opschieten (dit hebben we nog nooit zo gehad) Ondanks dat de weersverwachting niet al te best is valt het reuze mee. 
Heerlijk dat waterijsje wat we ieder jaar
in deze  straat krijgen
Elst is altijd een hele gezellige plaats om doorheen te komen en ook dit jaar is dit weer zo. In het centrum van Elst is het deze keer ook erg druk en het is moeilijk om hier vooruit te komen. Ook het toiletbezoek in de kerk duurt deze keer vrij lang (traditiegetrouw gaan we hier, de opbrengst is altijd voor een goed doel) 
Heleen krijgt al vroeg een berichtje van haar ouders dat ze in de buurt van Oosterhout staan. En inderdaad we ontmoeten hen in Oosterhout. Hierna moeten we de beruchte dijk nog over. Persoonlijk vind ik dat dit wel meevalt maar misschien is het voor velen wel heel vervelend dat je de Waalbrug al ziet maar dat deze maar langzaam dichterbij komt. Wanneer we in Lent zijn begint het te regen maar gelukkig houdt dit weer snel op. 
We gaan de Waalbrug weer over en komen zo weer terug in Nijmegen. Marina staat ons hier op te wachten en loopt met ons mee naar de Wedren. Ik vind het ieder jaar weer bijzonder dat er dan al zoveel mensen langs de weg staan die je toejuichen, het is net alsof je er dan al vier dagen hebt opzitten zo enthousiast zijn de toeschouwers al. Om 15 uur 07 melden we ons af. We zijn nog nooit zo laat binnen gekomen.

Woensdag 18 juli:
Vandaag is de dag van Wijchen en hebben we de vroege start. We moeten nu naar Boxmeer om de trein te nemen omdat er niet vroeg genoeg een trein uit Vierlingsbeek vertrekt. Ondanks het vroege tijdstip is het gezellig in de trein want er zitten alleen maar wandelaars in en dat verbroederd. 
Het is nog aardig duister
als we op de Wedren aankomen
Heleen ontmoeten we weer op de Wedren en als we eindelijk gescand zijn beginnen we aan onze tweede 40 km. Mijn man en schoonzusje zullen vandaag langs de route staan en dat is natuurlijk erg leuk. Ik ben blij als we voor de tweede keer Wijchen inlopen want je gaat eerst Wijchen in dan er uit om er vervolgens weer in te gaan en zo klein is deze plaats nu ook weer niet. Ik heb intussen een telefoontje gehad dat mijn familie in Wijchen in de Spoorstraat staat en inderdaad we zien ze gelukkig staan. 
Altijd leuk als er familie van je
langs de route staat.
We blijven er kort even staan en vervolgen onze tocht weer omdat we toch nog heel wat kilometers voor de boeg hebben. In Beuningen is het altijd heel gezellig en ook dit jaar is dit weer het geval. Via Weurt en het Waterkwartier komen we Nijmegen weer binnen. I.v.m. verzakking van de Waalkade zullen we hier niet helemaal over kunnen wat ik persoonlijk niet zo'n probleem vind want ik ervaar dit altijd als een nogal lang stuk. Toch heb ik het gevoel dat we er nog een aardig eindje overheen komen. Vlak voor de Wedren komt Marina ons weer tegemoet en loopt weer met ons mee naar de Wedren. Als we bijna op de Wedren zijn hoor ik mijn naam roepen en staat mijn schoonzusje er met haar man en vrienden. Een wonder dat ze me gezien hebben want hier is het bijzonder druk en ik wist niet dat ze er zouden zijn. Erg leuk, die support! Om 13 uur 22 melden we ons af.

Donderdag 19 juli:
Vandaag de dag van Groesbeek, de dag waarin we over de Zevenheuvelenweg moeten. We hebben de late start en kunnen dus vanaf station Vierlingsbeek. Voor vandaag is er veel regen opgegeven en daarom trekken Janny en ik onze regenbroek alvast maar aan op het station van Nijmegen. Als we Heleen op de Wedren ontmoeten zien we dat zij haar regenbroek ook al aan heeft. Als we Malden naderen begint het flink te regenen en zijn we alle drie blij dat we onze regenbroek aan hebben. 
Ondanks de regen blijven we lachen
Na een korte koffiepauze bij een tuincentrum waar we even onder een soort tent kunnen staan gaan we ondanks de regen toch weer verder. Het lijkt erop dat het minder hard is gaan regenen en wanneer we in mook zijn besluiten we onze regenbroeken toch maar uit te doen en onze jacks ook. We weten dat Marina met de ouders van Heleen in Breedeweg zullen zijn bij het café waar we de afgelopen jaren tomatensoep namen. Als we er arriveren kunnen we even lekker zitten en de tomatensoep smaakt verrukkelijk. Ondanks dat de stoel heerlijk zit moeten we toch verder op naar de Zevenheuvelenweg waar het Dagblad van het Noorden zal staan met de telegrammen. Ik had een tip gekregen dat ik hier langs moest om te vragen of er een telegram voor me zou zijn. 
Heleen en ik met onze telegrammen
Nu er waren er zelfs 21 !!!!!! Geweldig, en ik vind het zo leuk dat het Dagblad van het Noorden dit doet. De Zevenheuvelenweg vind ik minder zwaar dan dat het klinkt en al snel komen we Berg en Dal binnen. Opeens worden de hemelsluizen geopend en komt de regen met bakken uit de lucht vallen. We hebben geen tijd om onze regenbroeken meer aan te trekken want in no time is onze gewone broek doorweekt. Het gevolg is dat we als verzopen katten om 15 uur 20 op de Wedren arriveren waar Marina met Heleen's ouders ons opwachten. Dag 3 hebben we erop zitten.

Vrijdag 20 Juli:
De dag van Cuijk en de laatste dag van de vierdaagse van 2012. Gelukkig hebben we de vroege start want dan hoeven er niet steeds muziekkorpsen in te voegen op de Via Gladiola en kan je gewoon doorlopen. Voor ons gevoel zijn we al snel bij de dijk die langs de Maas loopt en lopen we Linden binnen. Linden heeft altijd een thema en hebben de bewoners er werk van gemaakt om de route op te vrolijken. 
Een van de "kunstwerken" in Linden
Dit jaar is het thema "Kunst". Ik raak hier wat achter op Heleen en Janny want ik heb hier wat meer tijd nodig om van alles te bekijken of misschien wordt mijn tempo opeens veel lager dan dat van hen. We komen door Beers en bereiken Cuijk. In Cuijk is het ook altijd zeer druk langs de route. Ieder jaar vind ik het weer een bijzonder ervaring dat ik over de pontonbrug loop. Ik weet intussen dat mijn man en schoonzusje in Molenhoek langs de route staan en als we Mook passeren duurt het niet lang meer of we zien ze zitten bij Van der Valk. We maken dankbaar gebruik van de stoelen en genieten hier van een heerlijke kom tomatensoep. Dan gaan we voor de laatste 10 km en het moet nu wel gek gaan willen we het niet halen, maar je weet nooit. 
we hebben het weer gehaald!
Via Malden bereiken we de Via Gladiola en hier staan de toeschouwers rijen dik langs de route. Janny haar man ontmoeten we in de buurt van het ziekenhuis en dan gaan we richting finish. Vlak bij de Wedren staan Heleen haar ouders en Marina. Met zijn drieën gaan we door de finish. We hebben alle drie ons cijfertje 4 behaald. In 4 dagen hebben we 160 km gelopen. We hebben het weer gefikst. Om 14 uur 16 melden we ons af.


Ik heb er weer van genoten. Ondanks dat de weersverwachtingen voor de 4 dagen niet zo best waren is het eigenlijk toch nog meegevallen. De donderdag was wel slecht maar gelukkig niet de hele dag regen. Heerlijk dat mijn wandelmaatjes er ook weer bij waren en we het zo gezellig gehad hebben. De verzorging van Marina was weer top. Ik vond het ook geweldig dat er iedere dag supporters voor ons langs de route stonden. De telegrammen overtroffen mijn verwachtingen. Dank voor de gladiolen, de bloemen, de kadootjes en kadobonnen. Janny bedankt voor de gezellige week in Overloon.

Het is me dan toch maar gelukt ondanks dat ik er in het begin van het jaar een zwaar hoofd in had of ik de 40 km wel kon doen na mijn gebroken voet in het najaar.


















foto 1: Heleen heeft weer eens een sanitaire stop gehad
foto 2: Janny heeft erge lol
foto 3: Nog fris en fruitig op dag een in Oosterhout
foto 4: Heleen en ik blijven lachen in de regen
foto 5: Zo'n kom soep gaat er wel in




Vierdaagse Nijmegen

Dag 1 en dag 2 zijn we goed doorgekomen. Morgen wacht ons de Zevenheuvelenweg

Update 19/7
De Zevenheuvelenweg hebben we ook bedwongen. De laatste 5 km kwam de regen met bakken uit de lucht vallen dus als verzopen katten kwamen we in Nijmegen aan.


Update 21/7
We hebben het gehaald! Het nummertje 4 is binnen.
Volledig verslag volgt spoedig

De krant gehaald


Ieder jaar heeft onze regionale krant "Het Dagblad van het Noorden" de mogelijkheid dat familieleden, vrienden en kennissen gratis een telegram kunnen laten bezorgen voor een wandelaar. Deze telegrammen worden donderdags traditioneel overhandigt op de zwaarste etappe over de Zevenheuvelenweg.
Vanaf vorige week zaterdag staat er om de paar dagen een oproep hiervoor in de krant. Groot was de verbazing van mijn wandelmaatjes en mijzelf dat wij hierbij op de foto staan.
Waarschijnlijk zijn wij hiervoor gekozen omdat wij met vlaggetjes van de provincie Groningen lopen.