Sint Nicolaastocht Aalsmeer 24-11-2012


Traditioneel neem ik ook dit jaar weer met mijn zusje deel aan de Sint Nicolaas wandeltocht in Aalsmeer. Altijd een leuke reden om een lang weekend naar haar toe te gaan.
Dit jaar schrijven we ons in voor de 15 km, 10 km meer dan vorige jaar. Vorig jaar was ik al blij dat ik toen na mijn gebroken voet de 5 km kon doen.
Ook dit jaar gaat de tocht weer voor een groot deel door de bebouwde kom van Aalsmeer en als we op de routebeschrijving zien dat er ook weer de mogelijkheid voor een rust is in café Sportzicht verheugen we ons al op de heerlijke appeltaart die we daar 2 jaar geleden genomen hebben.
Wel een kleine wereld
In het begin is het wel een kleine wereld want het is nogal mistig. Maar beter mist dan regen.Wanneer we op ongeveer de helft van de tocht zijn is er de rust in Sportzicht. Helaas hebben ze deze keer niet de eigengemaakte appeltaart maar er is wel gevulde speculaas. Nu ja, bij een sint Nicolaas past speculaas ook eigenlijk beter dan appelgebak en we nemen dit dus dan ook. we hebben hier dan ook geen spijt van want de gevulde speculaas smaakt verrukkelijk.
Verder gaan we weer, we komen langs de Westeinder plassen  en lopen nog een stuk door een park waar we een kinderboerderij passeren om tenslotte weer in het Startbureau Health en sportclub terug te komen.
De speculaas smaakte heerlijk
We vinden dat we wel een broodje kroket verdiend hebben en wanneer ik dit wil bestellen zeggen ze dat ze net alles schoon gemaakt hebben. Vreemd er moeten nog heel wat wandelaars binnenkomen die langere afstanden gelopen hebben.
Mijn zusje komt met het voorstel om dan maar naar het pannenkoekenrestaurant in het Amsterdamse Bos te gaan om hier een pannenkoek te gaan eten. Nu geen slecht plan want hier genieten we van een heerlijke pannenkoek en het is ook nog een gezellige locatie.

Ook dit jaar heb ik weer van de tocht genoten. Ook altijd leuk om het weekend bij mijn zusje te zijn. De tocht was wel minder dan 15 km. Het weer viel gelukkig mee.
















foto 1: Misschien toch dit park eens in mei bezoeken
foto 2: Ik vind reigers er altijd zo zielig uitzien met hun hoge rug
foto 3: Ik te midden van een heksenkring
foto 4: Mijn zusje was niet bang voor deze koe
foto 5: de pannenkoeken smaakten prima na zo'n wandeltocht          

Er even tussen uit van 10/11 t/m 17/11-2012

Noortjes voetstappen op het strand in Turkije
We hebben de`gewoonte om, de laatste jaren, met de verjaardag van manlief op vakantie te zijn. Dit jaar eens iets wat we nog nooit eerder gedaan hebben. We vertrekken op zaterdag  naar Turkije. We zijn al vaker met zijn verjaardag in Turkije geweest maar deden dan altijd een rondreisje van een week. Deze keer hebben we een all inclusive vakantie geboekt in een hotel in Side. Beiden zijn we benieuwd hoe dit ons zal bevallen want we hebben altijd gezegd dat dit ons niets lijkt. De hele dag maar rondhangen bij het strand of zwembad en je maar volproppen met eten. Toch leek een rustig weekje vakantie mij wel iets zeker omdat ik dit jaar al 2 rondreizen gemaakt heb en bij een rondreis kun je nu niet bepaald zeggen dat je uitgerust weer thuis komt en soms ben je nog meer aan vakantie toe bij thuiskomst dan wanneer je weggaat.

Ons hotel
Nu we genieten de hele week en de hele dag rondhangen bij het zwembad of op het strand gaat voor ons niet echt op. Iedere ochtend na het ontbijt maken we een wandeling. Wel geen wandelingen van vele kilometers (manlief is nu niet bepaald een wandelaar) maar toch. 's Middags brengen we soms een poosje liggend op een ligbed bij het zwembad door terwijl we genieten van een goed boek. Terwijl we aan het eind van de middag vaak nog een wandelingetje maken naar een van de winkelcentra's in de buurt.'s Avonds drinken we nog wat in de lounge waar het iedere avond erg gezellig is.Ook vind ik het heerlijk dat er 's avonds om 24 uur Paul en Witteman op BVN te zien is.

Ook al zijn het geen lange wandelingen
een pilsje wil er wel in
Terugkijkend op dit weekje vakantie kan ik zeggen dat ik het heerlijk gevonden heb. Dat rondhangen bij zwembad of op het strand ging voor ons niet op. Ook het volproppen met eten hebben wij niet gedaan (hoewel het eten in dit hotel voortreffelijk was) Het weer was ook heerlijk. En wat vooral heerlijk was ik ben heerlijk uitgerust in dit weekje.Zo'n weekje is precies genoeg, langer hoeft voor mij niet. Al met al is dit wel voor herhaling vatbaar!





Klaverblad van Noordenveld wandeltocht 13-10-2012

Vandaag kunnen we uit twee wandeltochten kiezen die er bij ons in de buurt zijn: De Herfsttocht in Anloo en De Klaverblad van Noordenveldtocht in Roden. We gaan voor de tocht in Roden omdat we deze nog nooit gewandeld hebben.

Om 8 uur staat Janny al bij me voor de deur om me op te halen en rijden we richting Roden. De weersverwachting is niet helemaal perfect voor vandaag maar we hopen er maar het beste van. Ik heb in ieder geval mijn regenkleding meegenomen.
Het startbureau is in Hotel-Restaurant "Het wapen van Drenthe" en bij het inschrijven kun je ook opgeven of je gebruik wilt maken van het snertarrangement. Dit houdt in dat je voor 9,50, de inschrijving, koffie met een Drentse plak koek en een kop snert met roggebrood en spek krijgt. Wij kiezen hiervoor en schrijven in voor de 20 km.

Na de koffie met koek beginnen we aan onze tocht. Bij het verlaten van het hotel krijgen we van supermarkt Jumbo een appel mee voor onderweg (leuke geste) We lopen al snel Roden uit langs Landgoed Mensinge waar twee eekhoorns het pad voor ons oversteken. Wanneer we even later op een pad langs een waterloop lopen hebben ik al direct een natte voet omdat het hier heel drassig is en je niet kunt zien of het diep is waar je je voet neerzet.
De verkeerde deur
Na een uur bereiken we de eerste stempelpost "Dorpshuis Altena" en omdat we niet goed lezen komen we via de keuken van het dorpshuis bij de stempelpost. We stempelen hier alleen maar af en gaan direct weer veder met onze tocht want op ongeveer 14 km is er ook een rust en het lijkt ons beter om deze te nemen. De route voert voor het grootste gedeelte op onverharde wegen waar ik nog niet eerder gewandeld heb. Het weer blijft ons gunstig gezind want het lijkt erop dat we het de hele tijd droog zullen houden. Wanneer we dan bij Café-Pension Bralts zijn houden we de voorgenomen rust. Na hier even lekker gezeten te hebben gaan we weer verder. Ook nu is het soms weer goed uitkijken waar je je voeten neer kunt zetten want er is toch wel heel wat regen de afgelopen dagen gevallen zo te zien.
Janny had van tevoren gedacht dat ze wat meer in het bos zou lopen, gelukkig krijgt ze de laatste kilometers van de tocht nog wat bos te zien.Als we tenslotte  Landgoed Mensinge weer zien duurt het niet lang meer of we melden ons af in Hotel-Restaurant "Het wapen van Drenthe" waar we tenslotte nog genieten van een lekkere kom snert met roggebrood en spek.

Het was fijn om weer eens te wandelen ondanks dat het maar 20 km was. Het was de hele tocht droog in tegenstelling tot de weersverwachting. Het was een mooie tocht. Mijn GPS gaf aan dat we ruim 21 km gewandeld hebben. Ook het snertarrangement vond ik leuk dat dit van tevoren al te boeken was.

Janny heeft even contact met het thuisfront
Wat is de herfst toch mooi
Soms was het wel oppassen om op de been te blijven
Het is tijd voor een rust
Dit smaakte wel na onze tocht





We worden beroemd!

Tijdens de afgelopen 4daagse van Nijmegen werd ik aangeroepen door een mevrouw in het Gronings. Zij wilde een foto van ons maken voor het blad "Toal en Taiken", dit is een tijdschrift voor Groningse cultuur in het Gronings. Heleen, Janny en ik hebben toen geposeerd en nu liet mijn schoonzusje weten dat we in het september/oktober nummer van het tijdschrift staan. Ik had zelf gedacht dat dit wel niet zou gebeuren maar zo zie je maar weer wat de Groningse vlaggetjes doen als we de 4daagse lopen.

Afbeelding is niet zo erg duidelijk omdat ik deze heb ingescand. Om de foto en de tekst beter te kunnen bekijken en te lezen (in het Gronings) moet je even op de foto klikken.

Brugwandeltocht Groningen 25-08-2012


Vandaag organiseert wsv De Brug voor de dertigste keer haar Brugwandeltocht. Het is de eerste keer dat ik een tocht van hen wandel. Ook is het de eerste keer dat ik weer een wandeltocht doe na de 4daagse van Nijmegen. Ook mijn vaste wandelmaatjes Janny en Heleen zijn van de partij evenals Henk, Janny haar man, die gelukkig weer zover herstelt is na een operatie dat hij ook weer mee kan wandelen.

Heleen en Janny nemen de route door
We schrijven ons in voor de 15 km en na een kop koffie vertrekken we om 9 uur voor onze tocht. De weersvoorspelling is voor vandaag niet al te best en de regenkleding zit daarom in de rugzak. Ondanks dat de tocht in Groningen begint heb ik niet het gevoel dat ik in een stad loop. Voor mij is het een onbekende omgeving en dat ik vind altijd leuk om te wandelen. De tocht voert ons om de Hoornseplas en het Paterswoldsemeer.

Mijn wandelmaatjes bij de rust
Wanneer we er 7,8 km hebben opzitten is de rust in café Friescheveen. Hier nemen we even pauze om iets te drinken op het terras. Er waait daar een lekker windje en dat is wel fijn want het weer is toch wel wat benauwd. Ook zijn er af en toe wel wat donkere wolken aan de lucht te zien maar tot nu toe is het gelukkig nog steeds droog.
We vervolgen ons weg weer en ik geniet van de mooie omgeving. Wanneer we bijna binnen zijn vallen er wat spetters uit de lucht maar het is nog niet nodig om de regenkleding te voorschijn te halen. Om 13 uur melden we ons af en krijgen we een mok waarop de datum staat en dat het hun dertigste tocht is. Een leuk gebaar!

Ondanks de slechte weersvoorspelling was het prima wandelweer, voor mij zelfs al een beetje te warm. Ik vond het een mooie tocht en ik heb er van genoten mede dankzij mijn wandelgezelschap. Mijn GPS gaf aan dat we 14,9 km gewandeld hebben.


foto 1 : Wel wat vreemde zwemmers
foto 2 : Janny en Henk
foto3 : Toch wel een dreigende lucht

Vierdaagse Nijmegen 17 juli t/m 20 juli 2012


Net als de voorgaande jaren hebben Janny en ik vrijdag onze intrek weer genomen in vakantiepark "De Vers" van Landal. Zo kunnen we ons goed voorbereiden op "The Walk of the World"

Zondag 15 juli:
In de rij voor mijn startbewijs
Vandaag kunnen de startkaarten ook al opgehaald worden en we doen dat dan ook. Janny haar rij is kort maar die van mij is zeker drie keer zo lang. Eindelijk hebben we dan beiden onze polsbandjes om en de controlekaarten voor de eerste dag. We gaan Nijmegen in want het is ook koopzondag. Janny haar jack is niet meer al te best en gezien de weersverwachting lijkt een waterdicht jack geen overbodige luxe en bij de stand van New Balance hebben ze mijn schoenen niet meer maar wel in de winkel (ik heb altijd graag een paar schoenen op voorraad) Als we deze belangrijke inkopen gedaan hebben kijken we nog even rond en gaan dan weer richting ons huisje niet voordat we eerst lekker gegeten hebben bij de Italiaan.

Dinsdag 17 juli:
Vandaag hebben we de late start en kunnen van  station Vierlingsbeek vertrekken. Op de Wedren zien we Heleen al op de afgesproken plaats staan. Het duurt wel even dat we gescand zijn maar dan kunnen we vertrekken. Vandaag is het de dag van Elst. Voor ons gevoel is het veel drukker met wandelaars als anders of zouden veel mensen de late start gekozen hebben? We zien alleen maar een lang lint van wandelaars als we voor ons uitkijken en je kan niet echt opschieten (dit hebben we nog nooit zo gehad) Ondanks dat de weersverwachting niet al te best is valt het reuze mee. 
Heerlijk dat waterijsje wat we ieder jaar
in deze  straat krijgen
Elst is altijd een hele gezellige plaats om doorheen te komen en ook dit jaar is dit weer zo. In het centrum van Elst is het deze keer ook erg druk en het is moeilijk om hier vooruit te komen. Ook het toiletbezoek in de kerk duurt deze keer vrij lang (traditiegetrouw gaan we hier, de opbrengst is altijd voor een goed doel) 
Heleen krijgt al vroeg een berichtje van haar ouders dat ze in de buurt van Oosterhout staan. En inderdaad we ontmoeten hen in Oosterhout. Hierna moeten we de beruchte dijk nog over. Persoonlijk vind ik dat dit wel meevalt maar misschien is het voor velen wel heel vervelend dat je de Waalbrug al ziet maar dat deze maar langzaam dichterbij komt. Wanneer we in Lent zijn begint het te regen maar gelukkig houdt dit weer snel op. 
We gaan de Waalbrug weer over en komen zo weer terug in Nijmegen. Marina staat ons hier op te wachten en loopt met ons mee naar de Wedren. Ik vind het ieder jaar weer bijzonder dat er dan al zoveel mensen langs de weg staan die je toejuichen, het is net alsof je er dan al vier dagen hebt opzitten zo enthousiast zijn de toeschouwers al. Om 15 uur 07 melden we ons af. We zijn nog nooit zo laat binnen gekomen.

Woensdag 18 juli:
Vandaag is de dag van Wijchen en hebben we de vroege start. We moeten nu naar Boxmeer om de trein te nemen omdat er niet vroeg genoeg een trein uit Vierlingsbeek vertrekt. Ondanks het vroege tijdstip is het gezellig in de trein want er zitten alleen maar wandelaars in en dat verbroederd. 
Het is nog aardig duister
als we op de Wedren aankomen
Heleen ontmoeten we weer op de Wedren en als we eindelijk gescand zijn beginnen we aan onze tweede 40 km. Mijn man en schoonzusje zullen vandaag langs de route staan en dat is natuurlijk erg leuk. Ik ben blij als we voor de tweede keer Wijchen inlopen want je gaat eerst Wijchen in dan er uit om er vervolgens weer in te gaan en zo klein is deze plaats nu ook weer niet. Ik heb intussen een telefoontje gehad dat mijn familie in Wijchen in de Spoorstraat staat en inderdaad we zien ze gelukkig staan. 
Altijd leuk als er familie van je
langs de route staat.
We blijven er kort even staan en vervolgen onze tocht weer omdat we toch nog heel wat kilometers voor de boeg hebben. In Beuningen is het altijd heel gezellig en ook dit jaar is dit weer het geval. Via Weurt en het Waterkwartier komen we Nijmegen weer binnen. I.v.m. verzakking van de Waalkade zullen we hier niet helemaal over kunnen wat ik persoonlijk niet zo'n probleem vind want ik ervaar dit altijd als een nogal lang stuk. Toch heb ik het gevoel dat we er nog een aardig eindje overheen komen. Vlak voor de Wedren komt Marina ons weer tegemoet en loopt weer met ons mee naar de Wedren. Als we bijna op de Wedren zijn hoor ik mijn naam roepen en staat mijn schoonzusje er met haar man en vrienden. Een wonder dat ze me gezien hebben want hier is het bijzonder druk en ik wist niet dat ze er zouden zijn. Erg leuk, die support! Om 13 uur 22 melden we ons af.

Donderdag 19 juli:
Vandaag de dag van Groesbeek, de dag waarin we over de Zevenheuvelenweg moeten. We hebben de late start en kunnen dus vanaf station Vierlingsbeek. Voor vandaag is er veel regen opgegeven en daarom trekken Janny en ik onze regenbroek alvast maar aan op het station van Nijmegen. Als we Heleen op de Wedren ontmoeten zien we dat zij haar regenbroek ook al aan heeft. Als we Malden naderen begint het flink te regenen en zijn we alle drie blij dat we onze regenbroek aan hebben. 
Ondanks de regen blijven we lachen
Na een korte koffiepauze bij een tuincentrum waar we even onder een soort tent kunnen staan gaan we ondanks de regen toch weer verder. Het lijkt erop dat het minder hard is gaan regenen en wanneer we in mook zijn besluiten we onze regenbroeken toch maar uit te doen en onze jacks ook. We weten dat Marina met de ouders van Heleen in Breedeweg zullen zijn bij het café waar we de afgelopen jaren tomatensoep namen. Als we er arriveren kunnen we even lekker zitten en de tomatensoep smaakt verrukkelijk. Ondanks dat de stoel heerlijk zit moeten we toch verder op naar de Zevenheuvelenweg waar het Dagblad van het Noorden zal staan met de telegrammen. Ik had een tip gekregen dat ik hier langs moest om te vragen of er een telegram voor me zou zijn. 
Heleen en ik met onze telegrammen
Nu er waren er zelfs 21 !!!!!! Geweldig, en ik vind het zo leuk dat het Dagblad van het Noorden dit doet. De Zevenheuvelenweg vind ik minder zwaar dan dat het klinkt en al snel komen we Berg en Dal binnen. Opeens worden de hemelsluizen geopend en komt de regen met bakken uit de lucht vallen. We hebben geen tijd om onze regenbroeken meer aan te trekken want in no time is onze gewone broek doorweekt. Het gevolg is dat we als verzopen katten om 15 uur 20 op de Wedren arriveren waar Marina met Heleen's ouders ons opwachten. Dag 3 hebben we erop zitten.

Vrijdag 20 Juli:
De dag van Cuijk en de laatste dag van de vierdaagse van 2012. Gelukkig hebben we de vroege start want dan hoeven er niet steeds muziekkorpsen in te voegen op de Via Gladiola en kan je gewoon doorlopen. Voor ons gevoel zijn we al snel bij de dijk die langs de Maas loopt en lopen we Linden binnen. Linden heeft altijd een thema en hebben de bewoners er werk van gemaakt om de route op te vrolijken. 
Een van de "kunstwerken" in Linden
Dit jaar is het thema "Kunst". Ik raak hier wat achter op Heleen en Janny want ik heb hier wat meer tijd nodig om van alles te bekijken of misschien wordt mijn tempo opeens veel lager dan dat van hen. We komen door Beers en bereiken Cuijk. In Cuijk is het ook altijd zeer druk langs de route. Ieder jaar vind ik het weer een bijzonder ervaring dat ik over de pontonbrug loop. Ik weet intussen dat mijn man en schoonzusje in Molenhoek langs de route staan en als we Mook passeren duurt het niet lang meer of we zien ze zitten bij Van der Valk. We maken dankbaar gebruik van de stoelen en genieten hier van een heerlijke kom tomatensoep. Dan gaan we voor de laatste 10 km en het moet nu wel gek gaan willen we het niet halen, maar je weet nooit. 
we hebben het weer gehaald!
Via Malden bereiken we de Via Gladiola en hier staan de toeschouwers rijen dik langs de route. Janny haar man ontmoeten we in de buurt van het ziekenhuis en dan gaan we richting finish. Vlak bij de Wedren staan Heleen haar ouders en Marina. Met zijn drieën gaan we door de finish. We hebben alle drie ons cijfertje 4 behaald. In 4 dagen hebben we 160 km gelopen. We hebben het weer gefikst. Om 14 uur 16 melden we ons af.


Ik heb er weer van genoten. Ondanks dat de weersverwachtingen voor de 4 dagen niet zo best waren is het eigenlijk toch nog meegevallen. De donderdag was wel slecht maar gelukkig niet de hele dag regen. Heerlijk dat mijn wandelmaatjes er ook weer bij waren en we het zo gezellig gehad hebben. De verzorging van Marina was weer top. Ik vond het ook geweldig dat er iedere dag supporters voor ons langs de route stonden. De telegrammen overtroffen mijn verwachtingen. Dank voor de gladiolen, de bloemen, de kadootjes en kadobonnen. Janny bedankt voor de gezellige week in Overloon.

Het is me dan toch maar gelukt ondanks dat ik er in het begin van het jaar een zwaar hoofd in had of ik de 40 km wel kon doen na mijn gebroken voet in het najaar.


















foto 1: Heleen heeft weer eens een sanitaire stop gehad
foto 2: Janny heeft erge lol
foto 3: Nog fris en fruitig op dag een in Oosterhout
foto 4: Heleen en ik blijven lachen in de regen
foto 5: Zo'n kom soep gaat er wel in




Vierdaagse Nijmegen

Dag 1 en dag 2 zijn we goed doorgekomen. Morgen wacht ons de Zevenheuvelenweg

Update 19/7
De Zevenheuvelenweg hebben we ook bedwongen. De laatste 5 km kwam de regen met bakken uit de lucht vallen dus als verzopen katten kwamen we in Nijmegen aan.


Update 21/7
We hebben het gehaald! Het nummertje 4 is binnen.
Volledig verslag volgt spoedig

De krant gehaald


Ieder jaar heeft onze regionale krant "Het Dagblad van het Noorden" de mogelijkheid dat familieleden, vrienden en kennissen gratis een telegram kunnen laten bezorgen voor een wandelaar. Deze telegrammen worden donderdags traditioneel overhandigt op de zwaarste etappe over de Zevenheuvelenweg.
Vanaf vorige week zaterdag staat er om de paar dagen een oproep hiervoor in de krant. Groot was de verbazing van mijn wandelmaatjes en mijzelf dat wij hierbij op de foto staan.
Waarschijnlijk zijn wij hiervoor gekozen omdat wij met vlaggetjes van de provincie Groningen lopen.

Amersfoortse Tweedaagse 22 en 23-06-2012

Ook dit jaar heb ik me van tevoren al ingeschreven voor de 40 km voor deze tweedaagse. Het is de vierde keer dat ik deze tweedaagse zal wandelen.

Vrijdag 22 juni:
Gelukkig is het droog als mijn man me naar de startlocatie brengt. De afgelopen nacht heeft het flink geregend en dat was heel goed te horen als je in de caravan ligt en het lijkt dan helemaal erg. Ruim voor de starttijd ben ik aanwezig om mijn startkaart in ontvangst te nemen en is er nog genoeg tijd om een kop koffie te drinken. Opeens hoor ik mijn naam roepen en zie ik Bianca die ik eerder bij de tweedaagse heb ontmoet en waar ik toen mee heb opgelopen. Even na 7 uur vertrek ik. Op de routebeschrijving zie ik de rustplaatsen en ook op welke afstanden deze zijn. Ik besluit om op 17 km en op 33,5 km te rusten.
Defensieterrein "De Vlasakkers"
Wanneer ik ruim 8 km heb gewandeld betreed ik het defensieterrein "De Vlasakkers". Hoewel het de vierde keer is dat ik op dit terrein kom vind ik dit toch ook deze keer weer een mooi terrein om over te wandelen. Als ik het terrein verlaat zie ik op mijn GPS dat ik waarschijnlijk nog een klein uurtje nodig heb voor de rust bij Chaletpark Boslust en dat klopt inderdaad. Ik neem hier een koffie en eet wat van mijn brood. Ik vind dit een mooie rustplaats want er zijn genoeg zitplaatsen om te zitten en ik zit zelfs in een soort fauteuil. Toch heeft het een nadeel als je in zo'n fijne stoel zit want het kost dan wat meer moeite om weer verder te gaan. Toch moet het en verder gaat mijn tocht door de bossen. De lucht betrekt regelmatig en af en toe valt er even een flink buitje het ene moment moet het jack aan en dan weer uit. Ik kom bij de rust Peijenburg en hier hou ik even een sanitaire stop omdat ik zie dat er bijna niemand in de rij staat bij de toiletten.
Ik ga al weer snel verder en zet nu mijn mp4 speler op want ongemerkt stap ik dan wat kilometers weg. Jammer dat deze niet volledig is opgeladen want plotseling houdt de muziek op welke ervoor zorgt dat het tempo er goed inzit. Ik loop intussen op een fietspad wat langs een spoorlijn loopt en niet veel later kom ik bij de rustpost "Vlasakker" hier neem ik een cola en neem plaats op een stoel. Ook hier hoor ik weer net als bij de andere rustposten Bianca mijn naam weer roepen en ook Frank is er net als voorgaande jaren weer bij. Ondanks dat ik hier lekker zit ga ik toch snel weer verder. Van vorige jaren weet ik nog dan er waarschijnlijk nog een stukje door een woonwijk komt wat nogal omhoog loopt.

En inderdaad ik zie dat dit er weer inzit, niet dezelfde straat als voorgaande jaren maar wel een straat die er evenwijdig aan loopt. Als ik dit gehad heb begin ik aan de laatste kilometers van deze dag. Om even na 15 uur kom ik aan in het Sportpark Vermeerkwartier. Mijn GPS geeft aan dat ik er ruim 39 km heb opzitten. Ik bel mijn man dat ik binnen ben en wacht op hem terwijl ik geniet van een pilsje en een broodje haring.

Zaterdag 23 juni:
Wanneer ik door mijn man bij het Sportpark Vermeerkwartier word afgezet loop ik gelijk Frank tegen het lijf die mij zegt dat hij vandaag geen jas heeft meegenomen om zo goed weer af te dwingen. We zullen zien! Ik zie dat er al een hele lang rij staat om te mogen vertrekken wanneer het 7 uur is. Trouwens ik begrijp nooit dat er wandelaars al ruim van tevoren in de rij gaan staan om te mogen vertrekken (bij de 4daagse van Nijmegen is dit natuurlijk wat anders)
Ondanks dat ik vandaag wat later bij het startbureau ben drink ik toch nog koffie en dan begin ik aan mijn 40 km. Al vrij snel heb ik in de gaten dat de tocht nu in tegengestelde richting is dan voorgaande jaren. De eerste 10 km gaat hoofdzakelijk over bospaden en ik besluit, wanneer we de eerste rustpost tegenkomen, om pas een rust te nemen bij restaurant "Pyramide van Austerlitz". Helaas blijkt deze pas om 10 uur open te gaan en het is nog geen 10 uur als ik hier aan kom. Verder dan maar ik zal dan maar bij het Henschotermeer kijken of daar een bankje is waar ik kan zitten. Wanneer ik het meer zie is er ook al snel een bankje en hier neem ik een rust.
Gelukkig er is een leeg bankje
Wanneer ik hier al even zit komt er een man bij me zitten die lid is van de FLAL en we praten even over de wandeltochten die door de FLAL worden georganiseerd. Al snel ga ik weer verder op de routebeschrijving heb ik gezien dat er ook dit jaar weer een rust is bij de Valleiruiters en vorig jaar heb ik gezien dat niet zo ver verderop ook koffie en thee te verkrijgen was. Deze keer moet deze koffie- en theeschenkerij dus voor de rust bij de Valleiruiters zijn. En jawel als ik 20 km gewandeld heb zie ik een bord staan en ik besluit even een paar meter van de route af te gaan. Het is heerlijk zitten bij koffie- en theeschenkerij Elderado.
De koffie- en theeschenkerij  is nog
op de route
Ik neem hier een koffie en appelgebak. Er is keuze uit gewoon appelgebak en appelgebak met rabarber. Het laatste heb ik nog nooit gehad en daarom besluit ik om dit te nemen. Geen slechte keus want het is heerlijk fris van smaak. Ik stel me er alvast op in dat ik straks langs het Valleikanaal  moet wandelen wat ik altijd een lang stuk vind. Als ik over de brug over het kanaal ga zie ik tot mijn verrassing dat we niet linksaf langs het kanaal gaan maar rechtdoor. Heerlijk een andere route! Niet weten hoe je gaat en hoe ver het nog is vind ik altijd veel leuker dan bekende weg. Nu is het een stuk over landwegen en ik hoor om mijn heen dat velen dit een saai lang stuk vinden. Ik heb er geen moeite mee en als ik bij de rust Mon Choutte kom besluit ik hier een cola te nemen maar dit is alleen binnen te krijgen en daar staan redelijk veel mensen in de rij dus besluit ik maar door te gaan. 
Geen lange wachtrij voor de cola
Na een goed uur kom ik bij de rust bij kampeerterrein YMCA en hier is het niet echt druk en hier neem ik dan maar de cola een ook een gevulde koek (trouwens nog erg goedkoop ook 1,50) Ik heb weer energie opgedaan om de laatste kilometers af te leggen en om precies 16 uur 30 loop ik het Sportpark Vermeerkwartier op en op hetzelfde moment komt mijn man er ook aanrijden. Wat een timing. Mijn GPS geeft aan dat ik 41,5 km heb gewandeld. Frank heeft er goed aan gedaan om geen jas mee te nemen want er is vandaag geen druppel regen gevallen. Nadat ik me heb afgemeld en mijn wandelboekje heb laten afstempelen gaan we terug naar de camping.

Het waren weer twee mooie wandeldagen. Wel vind ik het heel ongezellig om alleen te wandelen en zeker als je 40 km loop ondanks dat je wel regelmatig aanspraak heb onderweg. Het weer is eigenlijk wel meegevallen. De eerste dag af en toe een flinke bui maar de tweede dag was het voor mij ideaal wandelweer, droog en niet al te warm. Zoals ieder jaar was de organisatie ook weer perfect. Ik heb van de twee dagen genoten en hoop volgend jaar weer aanwezig te zijn.

Goed te zien dat er veel regen is gevallen de voorgaande
dagen
Langs Kamp Amersfoort

De Pyramide van Austerlitz